Niech władza wie, że ją sprawdzamy

Mała ojczyzna pod lupą Głosu
Przed nami półmetek kadencji samorządu. Dlatego rozpoczynamy akcję "Mała ojczyzna, duża sprawa". Dziennikarze i reporterzy "Głosu" sprawdzą, czy obietnice z kampanii wyborczej zostały zrealizowane. Napiszemy, który z wójtów, burmistrzów i prezydentów zawiódł, a kto zasłużył na pochwałę. Zbadamy, co dobrego, a co złego stało się w tym czasie w Waszych miastach i gminach. Sprawdzimy, czy żyje się wam bezpieczniej i dostanej. Będą wywiady z samorządowcami, analizy, komentarze i opinie. Czekamy także na Wasze głosy - mieszkańców. Piszcie i czytajcie nasze raporty z Małych Ojczyzn. Początek akcji już 19 października w Głosie.

- W jaki sposób mieszkaniec gminy może kontrolować to, co dzieje się w jego miejscowości.
- Przede wszystkim poprzez kontaktowanie się z radnymi, którzy są reprezentantami wyborców i ich interesów. A rada miasta czy gminy pełni również funkcję kontrolną. I to do radnego, czy radnych mieszkaniec powinien się udać ze sprawą. Gdy chodzi o funkcję kontrolną, to tu szczególne znaczenie ma komisja rewizyjna. Do jej zadań należy kontrolowanie tego, czy w samorządzie dobrze się dzieje. Nie do przecenienia jest także rola prasy lokalnej.

- Często słyszymy, że prasa lokalna, to ważne ogniwo w kontrolowaniu władzy samorządowej. Zgadza się pani z tym?
- Tak, ale muszę zwrócić uwagę na dwa zagrożenia, które mogą dotykać media szczególnie w mniejszych miejscowościach. Po pierwsze, media muszą być niezależne od władzy lokalnej. Gazeta wydawana przez wójta czy ratusz roli kontrolnej nie spełni. Po drugie, nie może dojść do sytuacji, kiedy poprzez ogłoszenia media uzależniają się od rządzących. Niemniej niezależna lokalna prasa, radio czy telewizja, to ważny element demokracji i kontroli tego co się dzieje w naszych miejscowościach.

- Mijają 23 lata demokracji w Polsce. Samorządy lokalne zdały egzamin?
- Jak najbardziej. Gminy są bardzo dobrze zakorzenione w naszej świadomości. Uważam, że to jedna z tych rzeczy, które udały nam się po 1989 r. Wydaje mi się jednak, że optymalnym rozwiązaniem byłyby gminy nie mniejsze niż 10-tysięczne. W mniejszych mogą istnieć za duże zależności, które utrudniają przejrzyste zarządzanie. W 5-tysięcznej gminie niemal wszyscy się znają, chodzili ze sobą do szkoły, lub po prostu są krewnymi. W takich gminach zazwyczaj urząd jest głównym, jak nie największym pracodawcą. To wszystko oczywiście nie musi prowadzić do korupcji, ale dla czystości życia publicznego lepsze byłyby jednostki większe. Niemniej samorząd terytorialny to wielkie osiągnięcie ostatnich lat.