Murek przy sklepie w Szczecinie został zbudowany z nagrobków

- Na jednym z kamieni można było odczytać nazwisko: Koepke i poniżej niekompletne daty urodzin i śmierci: Septbr. 1828 / .0. Septbr 1909. Wyśrodkowanie nazwiska i wielkość czcionki wskazywało, że jest to nazwisko panieńskie, co znaczyło, że nagrobek należał do zamężnej kobiety - relacjonuje nadkomisarz dr Marek Łuczak, policjant i historyk. - Po przeanalizowaniu danych udało się ustalić, że jest to fragment nagrobka Idy Elise Albertine Geitner z d. Koebke (Köpke), urodzonej 26 września 1828 roku w Grabowie. Ida była córką Daniela Friedricha Köpkego i Regina Köpke z d. Karow ze Szczecina. Mieszkała (1909) przy ul. Ściegiennego (Pionierstra9) w Szczecinie. 26 stycznia 1860 roku wyszła za mąż za mistrza szewskiego Carla Gottlieba Augusta Geitnera (ur. 6 lipca 1818 roku w Gryfinie, syna mistrza szewskiego Carla Friedricha Geitnera z Gryfina, zam. przy ul. Sołtysiej (Schulzenstrasse 22) w Szczecinie, zm. 20 września 1883 roku w Szczecinie). Ida i Carl Gottlieb August mieli dzieci: Berthę Auguste Elise (ur. 6 marca 1861 roku), Emmę Regine Friederike (ur. 14 lipca 1863 roku), Annę Wilhelmine Elisabeth (ur. 16 marca 1867 roku, 5 grudnia 1908 roku wyszłą za mąż za Ernsta Roberta Johannesa Buckowa) oraz Linę Louise Friederike (ur. 16 lipca 1870 roku, 1 czerwca 1901 roku wyszła za mąż za Rudolpha Paula Johannesa Heckera). Ida Geitner zmarła 30 września 1909 roku w mieszkaniu przy ul. Wielkopolskiej (Deutschestrasse 37) w Szczecinie, w mieszkaniu córki Liny Louise Friederike Hecker z d. Geitner.

Kolejny fragment teoretycznie nie był możliwy do identyfikacji. Był to fragment granitu, umieszczony w murku do góry nogami. Spisując go w deszczu w ekspresowym tempie, odczytałem go jako: / Mutter.

- Gdy zdjęcia fragmentów wysłałem informacyjnie do Christiane Karveik, odpisała mi, że drugie słowo to: Müller nie Mutter i jak się powiększy zdjęcie to widać kropki na "u" - wyjaśnia Marek Łuczak. - Wcześniej nagrobek był nie do identyfikacji, ale zestawienie nazwiska Mahn z nazwiskiem panieńskim Müller dało jednoznaczne wskazanie na Ottilie Wilhelmine Mahn z d. Müller. Ottilie Wilhelmine urodziła się 14 kwietnia 1867 roku w Bydgoszczy. Była córką czeladnika stolarskiego Juliusa Müllera i Wilhelmine Müller z d. Blöse z Szwederowa (Schwedenhöhe). Była (1889) pokojówką i mieszkała przy ul. Kaszubskiej (Elisabethstrasse 44), a następnie (1928) przy ul. Krasickiego (Warsower Strasse) w Szczecinie. 18 maja 1889 roku w Szczecinie wyszła za mąż za robotnika Wilhelma Friedricha Ferdinanda Mahna (ur. 13 czerwca 1863 roku w Kukowie (Kuckow Kreis Stolp), syna mistrza stolarskiego Carla Mahna i Caroline Mahn z d. Gast ze Szczecina, mieszkał przy ul. Kaszubskiej (Elisabethstrasse 44). Ottilie Wilhelmine i Wilhelm mieli dzieci: Metę Agnes (ur. 18 lipca 1889 roku, zm. 6 stycznia 1893 roku), Ericha Waltera (ur. 27 lipca 1890 roku, 9 października 1913 roku w Berlinie ożenił się z Margarethe Helene Schröder, pol. 19 listopada 1915 roku podczas I wojny światowej przy Kanale Ogińskiego na Białorusi), Friedę Charlotte (ur. 30 listopada 1892 roku, 2 lipca 1893 roku), Willyego Alfreda (ur. 8 grudnia 1893 roku, zm. 18 maja 1903 roku), Gertrud Margarethe (ur. 26 października 1895 roku, zm. 12 kwietnia 1903 roku), Arthura Richarda Paula (ur. 8 sierpnia 1897 roku, 14 grudnia 1918 roku ożenił się z Friedą Margarethe Hedwig Schupp z Berlina), Alfreda Wilhelma (ur. 26 lutego 1900 roku, 21 lipca 1928 roku ożenił się z Liesbeth Agnes Marie Mundt, zm. 18 marca 1980 roku w Rostoku), Karla Maksa (ur. 22 lutego 1902 roku, 4 września 1927 roku ożenił się z Charlotte Johanną Sophie Tilchner) oraz Grete Elise (ur. 3 maja 1904 roku, 11 września 1926 roku wyszła za mąż za Otta Gustava Meyera). Ottilie Wilhelmine Mahn zmarła 19 czerwca 1928 roku w Szpitalu Miejskim przy al. Powstańców Wielkopolskich 72 w Szczecinie.

- Ponieważ syn Ottilie Wilhelmine Mahn - Alfred Wilhelm zmarł w 1980 w Rostoku, napisałem do kilkunastu osób o tym nazwisku z Rostoku, że szukam rodziny zmarłego Alfreda, zobaczymy, jaki będzie odzew. Może będzie to ważne dla kogoś, że udało się odnaleźć fragment nagrobka, zmarłej prawie 100 lat temu, ich babci lub ciotki - Ottilie Wilhelmine Mahn z d. Müller - mówi Marek Łuczak. - Murek przy Chobolańskiej trzeba obejrzeć dokładnie, jego większość jest odgrodzona kratą, pomiędzy sklepikiem warzywnym a murkiem. I na pewno nie robić tego w deszczu.