Pół roku czekania na życie

Jutro plakietka

Jutro plakietka

"Głos" włączył się do akcji społecznej, która ma przekonać Polaków, że warto oddać cząstkę siebie drugiemu człowiekowi. Zachęcamy też Państwa do tego, by za życia zadeklarowali, że zgadzają się na oddanie swoich narządów po śmierci. 30 listopada do "Głosu" dołączymy plakietkę z deklaracją, że zgadzamy się na pobranie od nas organów.

- Czy przeszczep wątroby może dotyczyć każdego z nas?

- Tak, bo są różne choroby wątroby. Niektórych nabawić się można poprzez zakażoną krew. Są też choroby wrodzone, np. choroba Wilsona, które przez wiele lat mogą nie dawać żadnych objawów i nagle, w krótkim czasie, doprowadzić do niewydolności wątroby wymagającej przeszczepu. Do ostrej niewydolności wątroby może również dojść po zastosowaniu preparatów ziołowych o nieustalonym pochodzeniu czy składzie.

- Jakie są sygnały choroby wątroby?

- To zależy od przyczyn jej uszkodzenia. Infekcje wirusowe mają objawy niespecyficzne. Na przykład w infekcji wirusem zapalenia wątroby typu C łatwo je pomylić z grypą. Dopiero po kilku, kilkunastu latach pojawiają się objawy uszkodzenia wątroby, takie jak żółtaczka, łatwe siniaczenie się czy gromadzenie płynu w jamie brzusznej.

- Ile można czekać na przeszczep wątroby?

- To zależy od kolejki na liście, grupy krwi, ale też anatomii (obwodu brzucha). Średni okres oczekiwania na przeszczep to ok. 6 miesięcy, ale nie ma tu sztywnych reguł. Ktoś może być n.p.11 na liście, ale jeżeli jego rozmiary pasują do rozmiarów dawcy, to przeszczep wykonany będzie prędzej. Nie można przeszczepić wątroby filigranowej kobiecie, gdy dawca ma 2 metry wzrostu i waży 120 kg.

- Nie możecie takiej wątroby podzielić?

- Można ją podzielić, bo wątroba ma niezwykłe możliwości regeneracji. W ciągu 2-3 miesięcy jej fragment urośnie do rozmiarów całego narządu. W doświadczonych ośrodkach zagranicznych dzieli się wątrobę na dwa płaty. Mniejszy przeszczepia się dziecku, większy - dorosłemu. W Warszawie robi się przeszczepy wątroby od żywych dawców. Biorcą jest dziecko, które otrzymuje fragment wątroby najczęściej od jednego z rodziców. W Szczecinie przeprowadza się tylko przeszczepy całej wątroby u dorosłych, ale być może w niedalekiej przyszłości zespół dra Wójcickiego rozpocznie przeszczepy od żywych dawców, których biorcami będą osoby dorosłe.

- Kształcił się Pan za granicą. Jak polska transplantologia wypada w porównaniu z zagraniczną?

- Praca naszego, szczecińskiego środka, dzięki konsekwencji dra Wójcickiego, oparta jest od samego początku na wzorcach holenderskich i brytyjskich, zaczerpniętych z ośrodków, w których się szkoliliśmy. Dotyczy to wszelkich naszych działań i organizacji pracy. Sprawia to, że nasz program osiąga wyniki, których nie powstydziłyby się renomowane ośrodki Zachodniej Europy.