Park Chopina w Świnoujściu dziś nie przypomina miejsca, którym był nie tak dawno, bo jeszcze do roku 2012.
Znajdował się tu cmentarz ewangelicki. Decyzję o jego utworzeniu wydał w 1771 roku król Fryderyk II. Ogrodzony był stylizowanym murem ceglano-kamiennym, a na jego terenie funkcjonowała kaplica (zburzona 12 marca 1945 r. w czasie nalotów alianckich). Od strony zachodniej od XIX wieku zlokalizowany był cmentarz żydowski.
W latach 1975 - 1976 ówczesne władze Świnoujścia podjęły decyzję o zniwelowaniu miejsca i zamienienia go w park dla „pracującego ludu”.
Cmentarz przebudowano na park dopiero w 2013 r. wydając na to 4,2 mln zł.
Kim był kanonik
Gdy park był jeszcze cmentarzem został na nim pochowany kanonik F. W. Ritz, syn cesarza Fryderyka Wilhelma II. Nieślubny syn. Na żeliwnym krzyżu rodzina umieściła napis: „Tu spoczywają szczątki kanonika F. W. Ritza, spadkobiercy i prawowitego pana na Lichtenau i Breitenwerder urodzonego 24 maja 1783 r., zmarłego 31 sierpnia 1837”.
Kanonik był owocem wielkiej miłości przyszłego władcy Prus do Wilhelminy Encke, córki nadwornego trębacza lub - jak podają to inne źródła - nadwornego kameralisty. Uczucie to trwało mimo oficjalnych dwóch ożenków cesarza, do których był zmuszony zajmowanym stanowiskiem.
Przed grobem ich syna postawiono wysoki słup żeliwny i żeliwny krzyż. Oba zostały ponoć skradzione przez złomia-rzy.
Kim była para kochanków
Fryderyk z Wilhelminą poznali się jeszcze będąc dziećmi. Często ze sobą przebywali. Ich ulubionym miejscem romantycznych wypraw była Pawia Wyspa na Haweli w południo-wo - zachodnim Berlinie w dzielnicy Steglitz - Zehlen-dorf.
Wilhelmina wybaczała Fryderykowi liczne skoki na bok. Zawsze bowiem po nich wracał do jej łoża. Wiele lat później, już jako władca Fryderyk Wilhelm II, wybudował na wyspie specjalnie dla niej romantyczny pałac otoczony parkiem według projektu Petera Josepha Lenna.
Wilhelmina, gdy podrośli, stała się oficjalną metresą króla. Miłość przetrwała dwa małżeństwa króla. Urodziła mu pięcioro dzieci (tylko dwoje przeżyło). Pierwszym był bohater naszej opowieści, przyszły kanonik, którego urodziła w wieku 15 lat.
Pierwszą oficjalną żoną króla była Elżbieta Krystyna Ulryka Braunschweig-Wolfenbüttel, którą poślubił 14 lipca 1765 r. Była córką Karola I, księcia Brunszwiku na Lüneburgu i jego żony, Filipy Charlotty, księżniczki pruskiej, której dziadkiem był król pruski Fryderyk Wilhelm I Hohenzollern, a babcią Zofia Dorota, królowa brytyjska.
Z tego małżeństwa miał córkę, którą wydano za mąż za Fryderyka, księcia Yorku i Albany, długoletniego naczelnego wodza wojsk brytyjskich.
Małżeństwo Fryderyka z Elżbietą przetrwało tylko cztery lata. Ponoć z powodu cudzołóstwa małżonki. Po rozwodzie została zesłana do Szczecina, gdzie dożyła 71 lat. Nigdy więcej nie zobaczyła ani swojego rodzeństwa ani córki, którą przeżyła o 20 lat.
W trzy miesiące po rozwodzie Fryderyk Wilhelm ożenił się z Fryderyką Luizą z Hesji-Darmstadt, z którą miał 8 dzieci. W tym Fryderyka Wilhelma III Hohenzollern, późniejszego króla Prus, Fryderykę Wilhelminę, późniejszą żonę króla Holandii, Wilhelma I Oranje-Nassau i Augustę Krystynę, żonę Wilhelma II, elektora Hesji.
Romantyczna miłość
Gdy ciąża Wilhelminy zaczęła być widoczna, wydano ją za dworskiego podkomorzego Johanna Friedricha Zawadzki (inni historycy podają, że miał na nazwisko Ritz, stąd nazwisko przyszłego kanonika).
Fryderyk bardzo się nią w tym czasie opiekował. Gdy powiła syna, aby podkreślić związek dziecka z ojcem nadano mu imię po ojcu i innych królach pruskich - Fryderyk Wilhelm. Jak wieść niesie, był bardzo podobny do ojca i dziadka.
Następca jej nie lubił
Fryderyk Wilhelm, gdy objął tron jako cesarz, obdarował Wilhelminę tytułem hrabiny von Lichtenau oraz dwoma majątkami ziemskimi. Po śmierci Fryderyka otrzymała jednorazowe subsydium w kwocie pół miliona talarów, co na owe czasy było ogromną kwotą. Niestety, tu skończyła się sielanka.
Następca cesarza, jego syn Fryderyk Wilhelm III, nienawidził Wilhelminy. Odebrał jej majątek i wypędził z Berlina. Dopiero w 1809 roku, gdy wojska francuskie zajęły pomorskie ziemie, cesarz Napoleon Bonaparte nakazał zwrócenie jej włości i wypłacenie renty.
Wilhelmina w późniejszych latach wydała się za młodszego od siebie o 26 lat aktora, Franza Ignaza Holbeina, znanego jako „Fontano” i wyjechała z nim do Wrocławia. Związek nie był udany. Zmarła 9 czerwca 1820 r. w Berlinie.
A jej syn, Fryderyk Wilhelm? Gdy dorósł, został kanonikiem. W 1837 roku rozchorował się podczas podróży statkiem do Szczecina. Wysadzono go na ląd w Świnoujściu, gdzie zmarł po sześciu dniach.
Zobacz też:
Wideo: Pałac w Stolcu - przygotowania do wielkiej renowacji
Polecamy na gs24.pl:
Tysiące świadków Jehowy w Szczecinie [wideo, zdjęcia]
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
