Kobiety wciąż zarabiają mniej

Na unijnych rynkach zatrudnienia kobiety mają pensje o około 15 proc. niższe niż mężczyźni. Różnice te polegają przede wszystkim na wypłacaniu kobietom i mężczyznom różnych stawek brutto za godzinę pracy.

- Chociaż dziewczynki uzyskują lepsze wyniki w nauce niż chłopcy, a także więcej kobiet niż mężczyzn z wyższym wykształceniem zaczyna pracę, w dalszym ciągu utrzymuje się 15-procentowa różnica w wynagrodzeniu. Jest to sytuacja absurdalna i wymaga zmiany - twierdzi Vladimir Spidla, europejski komisarz ds. zatrudnienia, spraw społecznych i równości szans.

Zdaniem komisarza różnice w wynagrodzeniu stanowią złożony problem. - Czasem jest to zwykła dyskryminacja, lecz często powody bywają ukryte - dodaje. - Kobiety częściej wykonują prace nieodpłatnie, np. opiekę nad domem i osobami na utrzymaniu. Ponadto więcej kobiet niż mężczyzn pracuje w niepełnym wymiarze godzin, często też branże zatrudniające głównie kobiety znajdują się w niższym przedziale płacowym.

Jego zdaniem nastał najwyższy czas, aby podjąć bardziej zdecydowane kroki, a jedynym skutecznym sposobem działania jest zaangażowanie kobiet, mężczyzn, organizacji pozarządowych, partnerów społecznych i rządów w rozwiązywanie tego problemu na wszystkich szczeblach.

Opinia czytelnika

Jadwiga Wysokińska, bibliotekarz z Koszalina:
- Niestety, moim zdaniem, kobiety zarabiają mniej niż mężczyźni. I sama zastanawiam się, dlaczego tak jest. Przecież jesteśmy w dzisiejszych czasach co najmniej tak samo wykształcone i dyspozycyjne, jak mężczyźni. Ale w Polsce istnieje jakieś niepisane prawo, na którym korzystają mężczyźni.

Kwestia różnic w wynagrodzeniu kobiet i mężczyzn znacznie wykracza poza zagadnienie jednakowego wynagrodzenia za taką samą pracę.

- Jedną z głównych przyczyn jest sposób odmiennego wartościowania kompetencji kobiet i mężczyzn - dodaje Alicja Chytla z Polskiego Przedstawicielstwa KE w Warszawie. - Wynagrodzenie za pracę wymagającą podobnych kwalifikacji lub doświadczenia jest z reguły niższe na stanowiskach, na których pracują przeważnie kobiety. Przykładowo w niektórych krajach opiekunki do dzieci zarabiają mniej niż mechanicy samochodowi, kasjerzy w supermarketach otrzymują niższą pensję niż pracownicy hurtowni, a wynagrodzenie pielęgniarek jest niższe niż policjantów.

Różnice w wynagrodzeniu odzwierciedlają także brak równości na rynku pracy, co dotyka przede wszystkim kobiet. Przekłada się to na trudności zwłaszcza w pogodzeniu życia zawodowego i prywatnego. Kobiety w znacznie większym stopniu decydują się na pracę w niepełnym wymiarze i częściej mają przerwy w karierze, co wpływa negatywnie na ich rozwój zawodowy.

Ponadto znaczniej rzadziej piastują stanowiska kierownicze. Napotykają też na więcej przeszkód, wskutek czego ich ścieżki kariery zawodowej częściej cechują przerwy, mniej dynamiczny rozwój i krótszy okres trwania, a co za tym idzie - niższe wynagrodzenie niż w przypadku mężczyzn.

Według statystyk różnice w wynagrodzeniu zwiększają się wraz z wiekiem, poziomem wykształcenia i stażem pracy. Różnice te sięgają 30 proc. w grupie wiekowej od 50 do 59 lat i 7 proc. w grupie poniżej 30 roku życia.

Różnice rzędu ponad 30 proc. dotyczą osób z wykształceniem trzeciego stopnia, 13-procentowe różnice dotyczą osób, które osiągnęły niższy poziom wykształcenia średniego. W przypadku pracowników z ponad 30-letnim stażem pracy w przedsiębiorstwie różnice te sięgają 32 proc., natomiast w grupie osób pracujących w danym przedsiębiorstwie od roku do pięciu lat dotyczy to 22 proc. przypadków.