Nie starczyło umiejętności, a przede wszystkim wagi i warunków na Kliczkę, ale to wiedzieliśmy z góry. "Góral" miał jednak ambicje, chciał się zmierzyć z legendą, zobaczyć jak daleko odstaje. No i dostał swoją lekcję, ale podkreślił ją piękną gażą, którą za ten pojedynek otrzymał.
Z góry zastrzegam, że nie jestem zwolennikiem tych wszystkich formuł MMA i innych gałęzi, a tym bardziej walk na gołe pięści, które w moim odczuciu niewiele mają wspólnego z prawdziwym sportem; a po prawdzie to ta ostatnia odmiana to pokaz przemocy, a nie sztuka walki. Dlatego uważam, że jeśli Tomek ma tyle energii, że chciał jeszcze wrócić na scenę, to powinien to uczynić podczas gali bokserskiej, bo to – choć już były – aktor naprawdę wielkich ringów, a nie gość, którego powinno pokazywać się przy okazji naparzanek w oktagonie. Rozumiem jednak, że jeśli lud domaga się właśnie takiej rozrywki, i chce za nią płacić, to ją po prostu dostaje.
Dystansuję się od tak zwanych mieszanych sztuk walki także dlatego, że dane mi było organizować i kierować walkami największych bokserów lat 90-tych i na początku 2-tysięcznych, jakimi byli niewątpliwie bracia Kliczkowie, a przede wszystkim wspomniany już Dariusz Michalczewski. Darek był zawodnikiem, który do ogromnego talentu dołożył niesamowitą pracę nad budowaniem umiejętności i formy bokserskiej. Udało mu się wejść na absolutny TOP, ponieważ miał wspaniałych trenerów; najpierw był to Chuck Talhami, a potem niezapomniany Fritz Sdunek.
Pewnie, nie doszło do walki Michalczewski vs. Roy Jones Jr., ale nie z powodów sportowych. Podobnie – z Henrym Maske, na rywalizację z którym czekały nie tylko całe Niemcy, ale też cała Europa. Po prostu promotorzy Henry'ego zdawali sobie sprawę, że dla Maske taki pojedynek oznaczałby koniec kariery. Było jednak wiele innych walk o tytuł mistrza świata, a organizowałem wszystkie takie z udziałem Darka, i za każdym razem nasz znakomity pięściarz pokazywał swój rzadko spotykany profesjonalizm. Od pierwszego dnia przygotowań aż po party po walce, na którym zawsze był obecny. Darek zrobił absolutnie wszystko, aby nic nie mogło zaszkodzić w jego pięknej karierze sportowej.
Był znakomitością w wadze półciężkiej, ale jeszcze raz powtórzę, że nie tylko talent, ale też jego wielka praca, serce i zaangażowanie na treningach zaprowadziły "Tigera" na szczyt. Adamek to również bokser o niesamowitej ambicji i woli walki, i jemu także to się udało. Czy teraz walki są jeszcze Tomkowi potrzebne? Trudno mi to zrozumieć, ale zakładam, że boksowanie jest tym, co umie najlepiej. Niezależnie zatem od jego obecnych wyborów zapamiętam "Górala" jako topowego pięściarza, z jego najlepszych czasów...
Wywiad z prezesem Jagiellonii Białystok Wojciechem Pertkiewiczem
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
