Afera mieszkaniowa. Radni chcą abolicji

Według naszych informacji, radni sondują się wzajemnie, czy byłaby większość do przegłosowania uchwały abolicyjnej. Sprawa może dotyczyć nawet trzech tysięcy szczecinian. W latach 1998-2004 wykupili mieszkania na własność i sprzedali je zbyt wcześnie.

- Naliczyliśmy już sto osób. Ale musimy zweryfikować jeszcze wiele umów z kilku lat - powiedział wczoraj "Głosowi" Beniamin Chochulski, z-ca prezydenta Szczecina.

Wykupując lokal na własność z potężną bonifikatą (nawet do 95 procent) mieszkańcy zobowiązali się, że nie sprzedadzą go w ciągu pięciu lat od podpisania umowy. Ale wiele osób zlekceważyło zastrzeżenie i sprzedało mieszkania. Zgodnie z umową, miasto w takich przypadkach mogło, ale nie musiało żądać zwrotu bonifikaty. I przez lata nie żądało.

Ale od kilku miesięcy sytuacja się zmieniała. Do ludzi trafiają żądania zwrotu bonifikaty z odsetkami. To kwoty od kilku do kilkudziesięciu tysięcy złotych.

Problem pojawił się po ubiegłorocznej kontroli w szczecińskim magistracie. CBA uznała, że zaniechanie zwrotu bonifikat jest działaniem na szkodę miasta. Dlatego teraz trwa weryfikacja wniosków i odzyskiwanie bonifikat. Aby uniknąć kolejnych przedawnień, na pierwszy ogień poszły lata 1998-1999. Już wiadomo, że bonifikatę musi zwrócić ponad 100 osób, które kupiły mieszkania do połowy 1999 r. Urzędnicy weryfikują jeszcze kilka tysięcy umów z lat 1999-2004. Ale pojawił się pomysł abolicji.

- Być może z punktu widzenia prawa i użyteczności, ten pomysł się broni. Ale etycznie jest to naganne - ocenił prof. Mirosław Rutkowski, etyk z Uniwersytetu Szczecińskiego. - Proszę się postawić w roli osób, które nie złamały warunków umowy i nie sprzedały mieszkań przed czasem. Mają prawo powiedzieć, że władza ich krzywdzi nagradzając tych, którzy umowę złamali. Bo z moralnego punktu widzenia taka abolicja byłaby nagrodą przyznaną za złe zachowanie.

Obecnie sprzedaż mieszkania przed upływem pięciu lat nie jest możliwa, bo miasto obciąża je hipoteką.