Można korzystać już ze świnoujskich tężni. Całkiem za darmo.

Po zimowej przerwie ponownie uruchomiono tężnie. Będą działały codziennie od godziny 8.00 do 22.00. Korzystanie z nich jest darmowe.

Tężnie są zasilane solanką z Uzdrowiska Świnoujście. Znajdują się na zachodnim końcu tzw. promenady historycznej, przy wejściu na plażę od ulicy Małachowskiego.

Świnoujskie tężnie są zbudowane z drewna i złożone z dwóch platform. Wewnątrz są cienkie gałązki, po których rozprowadzana jest solanka. Spacerując pomiędzy platformami można wdychać aerozol bogaty w cenne mikroelementy, takie jak: jod, brom, magnez, wapń czy potas. Wdychanie powietrza wokół tężni pomaga w leczeniu chorób układu oddechowego i we wzmocnieniu systemu odpornościowego. Zalecany czas inhalacji wynosi około 30 minut.

Tężnia, gradiernia – budowla z drewna i gałęzi tarniny służąca do zwiększania stężenia soli w solance. Tężnie służyły w przeszłości do uzyskiwania soli kuchennej, obecnie jako potężne inhalatoria w kurortach.
Rozwój innych sposobów pozyskiwania soli oraz wzrost znaczenia balneologii w lecznictwie spowodował, że tężnie stały się miejscem służącym do zażywania inhalacji powstałego w ich otoczeniu specyficznego aerozolu. Mikroklimat powstały wokół tężni wykorzystywany jest w profilaktyce i leczeniu schorzeń górnych dróg oddechowych, zapalenia zatok, rozedmy płuc, nadciśnienia tętniczego, alergii, nerwicy wegetatywnej i w przypadku ogólnego wyczerpania.

Powstawanie bogatych w sole aerozoli podczas produkcji było efektem niepożądanym, gdyż prowadziło do utraty soli, natomiast w inhalacji największe znaczenie ma właśnie skład aerozolu. Tężnie konstruowane w celach leczniczych różnią się nieco od tężni produkcyjnych. Przede wszystkim solanka spływa głównie po ścianach, które są pionowe (a nie rozszerzające się u podstawy) by stworzyć jak największą ilość leczniczej mgiełki.

Tężnie w Polsce
Największe w Europie i najstarsze (XIX wiek) polskie tężnie znajdują się w Ciechocinku (woj. kujawsko-pomorskie). Oprócz tężni w Ciechocinku w Polsce znajdują się XX-wieczne tężnie w Konstancinie pod Warszawą i Inowrocławiu oraz wiele tężni i minitężni zbudowanych w XXI wieku.

Do obiektu budowlanego podobnego do tężni można zaliczyć kaskadę solankową w Sołonce koło Rzeszowa, która powstała w 2010 roku.

• Tężnie działają jak gigantyczny filtr powietrza. W 1996 roku w szlamie i soli z tężni w Ciechocinku wykryto izotopy cezu (Cs-134 i Cs-137) pochodzące z katastrofy elektrowni jądrowej w Czarnobylu (1986), jednak ich stężenie nie stanowiło zagrożenia dla zdrowia ludzi.
• Podczas Zlotu XX-lecia ZHR bramę do gniazda Kujawsko-Pomorskiego Okręgu ZHR stanowiła tężnia o długości ok. 6 i wysokości ok. 4 metrów na wzór tężni w Ciechocinku. Do budowy tężni użyto oryginalnej tarniny z ciechocińskich tężni. Całość konstrukcji ważyła ponad 3 tony. Solanka tłoczona była przez pompę zasilaną prądem z elektrowni wiatrowej ulokowanej nad Jeziorem Koronowskim. Tężnia ta została zbudowana w ciągu zaledwie 5 dni przez harcerzy z 16 Aleksandrowskiej Drużyny Harcerzy im. Romualda Traugutta i harcerzy z 8 Ciechocińskiej Drużyny Harcerzy.
• Na wystawie Expo 2008 w Saragossie fragment tężni był częścią polskiego pawilonu wystawienniczego.
• W Pyrzycach w 2012 roku zostały wybudowane dwie minitężnie, które mimo że są prototypowe, spełniają swoje zadania jako inhalatoria zdrowotnej solanki czerpanej ze źródeł geotermalnych.