Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Historia Pomorza. Turystyczne atrakcje w przedwojennym Słupsku i Ustce [ZDJĘCIA]

Jarosław Stencel
Lata 20. Wczasowicze chętnie pozowali do zdjęcia
Lata 20. Wczasowicze chętnie pozowali do zdjęcia Fot. Archiwum
Słupszczanie przed wojną mieli wiele miejsc, w których lubili wypoczywać. Najpopularniejsze były miejskie laski oraz wyprawy do Ustki.

Znane i dziś parki przy ulicy Henryka Sienkiewicza oraz Władysława Jagiełły były terenem spacerów słupszczan. Zanim jeszcze powstały założenia z prawdziwego zdarzenia (koniec XIX wieku) tutaj mieszkańcy wychodzili zza murów miejskich zażyć świeżego powietrza. Popularnymi miejscami spotkań były domy: strzelecki i kupiecki (dawny teatr i dom kolejarza). W domu kupieckim można było pograć w kręgle. W ogrodzie ustawione były stoliki, a kolejną rozrywką był postawiony w 1900 roku amfiteatr.
Na teren rekreacyjny tuż przed końcem XIX wieku przeznaczono także pagórkowaty teren Długich Wzgórz, nazwany potem Kocim Lasem (Waldkater), a obecnie znanym jako Lasek Północny. Twórcą parku, który tam powstał, był słupski księgarz i radny miejski

Karl Schrader. Już około 1860 roku znajdowały się tutaj strzelnice.

Nowy słupski park miał powierzchnię 87 hektarów. W 1890 roku w domu wartownika leśnego powstała restauracja, co zwiększyło atrakcyjność tego miejsca. W ogrodzie mogło zasiąść około 100 osób. Pięć lat potem wybudowano nową, większą restaurację, a w starym budynku ponownie znalazł swój dom leśny wartownik, a następnie letnia szkoła leśna.
Powstało tu szereg atrakcji dla mieszkańców. Było wiele kilometrów ścieżek spacerowych, a także do jazdy konnej i na rowerze. Utworzono także Luftbad, miejsce na słoneczne i powietrzne kąpiele. Panie i panowie przebierali się w stroje kąpielowe i wypoczywali lub ćwiczyli przy drewnianej budowli. Niedaleko była kolejna restauracja przy młynie Lohmuhle. Tam można było na świeżym powietrzu dobrze zjeść i posłuchać koncertów orkiestry.

Kolejnym terenem przeznaczonym na wypoczynek w 1886 roku był znany dziś Lasek Południowy, a wtedy Waldkatze (Las Kotki). Przy miejskiej cegielni powstało kilka wyrobisk, a w nich zebrała się woda. Potem te miejsca przekształcono w stawki. Założono tu ogrody wodne, pływały tam złote karasie. Funkcjonowała też wędzarnia, gdzie można było kupić świeżą rybę. W 1899 roku powstała także popularna restauracja. Także tutaj powstało wiele ścieżek. Coraz popularniejszą rozrywką była jazda na rowerze. wybierano się także na najwyżej położone miejsce w Słupsku, Górę Kleista (79 m n.p.m.), która jest położona na Wzgórzach Krępskich.

Jeszcze więcej na popularności oba miejsca zyskały po 1910 roku, kiedy to na ulice Kaszubską i Arciszewskiego doprowadzono linie tramwajowe. Dodatkowo do Waldkatze można było dojechać kolejką i wysiąść tuż przed samą restauracją. Spod innej restauracji (delikatesy mieszczące się przy ulicy Kołłątaja) można było wsiąść w inną kolejkę i wybrać się na przykład do Smołdzina na górę Rowokół.

W Słupsku było też kilka kąpielisk miejskich. Swoje miejsca mieli panowie, panie, a taże osobne żołnierze. Było aż 7 przystani kajakowych. Swoje miejsce mieli też sympatycy tenisa (przy stadionie 650-lecia i niedaleko stadionu przy ulicy Zielonej).
W rejonie ulicy Rybackiej było też kilka placów zabaw dla dzieci, słynny zakręcony tor, a także słupskie kąpieliska – Wiesenbad w miejscu niedawnego lodowiska, oraz Freibad przy rzece Słupi. Dawniej przy Słupi było kilka kąpielisk wraz z przebieralniami. Jedno z nich na przykład na tyłach małego lasku przy ulicy Rybackiej. Kąpielisko na terenie łąk Aucker wybudowano już w 1883 roku. Drewniana łazienka rzeczna miała 37 metrów długości. Basen wybudowano w 1927 roku. Niecka była betonowa, którą co jakiś czas remontowano. Kąpieliska były takze na wyspie Młyńskiej.

Popularne były festyny przy strzelnicach. Te znajdowały się na przykład przy ulicy Gdyńskiej, a nawet między ulicą Rybacką a Lutosławskiego, tuż obok... wielkich zbiorników z gazem. Wielką popularnością cieszyły się festyny i targi na placu Zwycięstwa. Atrakcje (karuzele, popisy atletów i kuglarzy itd.) prawie dorównywały słynnemu parkowi rozrywki na Praterze w Wiedniu.
W dniach Pięćdziesiątnicy drzwi ozdobiane były zielonymi gałązkami brzozy. Następnie udawano się często z jedzeniem i napojami nad Słupię nad stawki przy ulicy Arciszewskiego, a także do Lasku Południowego. Nierzadko przygrywano na akordeonie.
Ten, kto miał samochód lub motocykl, udawał się na wieś nad jeziora lub nad morze do Ustki. Podczas wojny otwarta była tylko wschodnia część plaży. Na stronie zachodniej była strzelnica przeciwlotnicza.

Wyjeżdżano także do Rowów i Łeby. Czas spędzano głównie na kąpielach morskich i plażowaniu. Pod koniec maja na placu Zwycięstwa odbywał się wielki Festym Strzelecki. Tam było wiele atrakcji dla dzieci i dorosłych: karuzele, namioty piwne, autoskutery, kabiny z pokazami kuglarskimi.

Najpopularniejszymi restauracjami był Wallhaus (potem dom kultury Kolejarz), Cafe Reinhardt (Metro) i Ratskeller na rogu Mostnika i Starego Rynku. Dzieci i młodzież mogła tam wchodzić tylko wyjątkowo np. podczas zbiórek na Pomoc Zimową. Festyny odbywały się także przy gazowni na terenie Parku Szwajcarskiego oraz na Elizjum – przy browarze i stadionie Viktorii przy Kniaziewicza. Z małych knajpek popularna była Niebieska Mysz przy ulicy Jaracza.

Popularnym miejscem wypoczynku była oczywiście Ustka. Zwłaszcza po wybudowaniu w 1878 roku linii kolejowej ze Słupska. Można było dojechać pociągiem prawie wprost na plażę. Wycieczki na Bornholm organizowano już w latach 1910
– 1912. Między Ustką a Bornholmem kursował wtedy regularnie parowiec „Hela”, który mógł pomieścić 600 osób. Słupszczanie chętnie wybierali się do Ustki zażyć kąpieli słonecznych i morskich. Popularnym miejscem spacerów była promenada.
W Ustce już przed pierwszą wojną światową leczono choroby dróg oddechowych, reumatyzm, choroby układu krążenia, tarczycy, żołądka i choroby nerwowe.

Tym celom służył zakład przyrodoleczniczy, czyli łazienki, zbudowane w 1912 r. Budynek stanął w miejscu pierwszych usteckich łazienek parowych zbudowanych w 1877 roku. Nawowy budynek połączony był specjalnym rurociągiem ze stacji pomp znajdującej się u nasady wschodniego mola. Stąd tłoczono do łazienek morską wodę, gdzie następnie podgrzewano ją do kąpieli leczniczych.

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Jak działają oszuści (5) - oszustwo na kartę NFZ

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera

Materiał oryginalny: Historia Pomorza. Turystyczne atrakcje w przedwojennym Słupsku i Ustce [ZDJĘCIA] - Głos Koszaliński

Wróć na gs24.pl Głos Szczeciński