Te pomidory są smaczne i zaskakują kolorem. Sprawdź, jak uprawiać czarne pomidory i jakie odmiany wybrać do ogrodu i na balkon

Pomidory kojarzą się zwykle z okrągłymi, czerwonymi, soczystymi owocami, jednak obecnie istnieje też wiele odmian, wydających owoce w zupełnie innym kolorze i kształcie. Do grona tych najbardziej intrygujących z pewnością nalezą zupełnie nietypowe pomidory o ciemnej, prawie czarnej barwie, nazywane czarnymi pomidorami. Wprawdzie ich kolor nigdy nie jest całkiem czarny, gdyż zwykle ma odcień fioletowy, granatowy, brązowy lub bordowy, jednak na pierwszy rzut oka zdają się być czarne, dlatego tak właśnie zostały nazwane.

A czy są to jeszcze pomidory, czy już zupełnie coś innego? Otóż czarne pomidory mimo swojego niezwykłego koloru, nadal pozostają pomidorami. Podobnie jak pomidory w innych kolorach, powstały ze skrzyżowania różnych odmian pomidorów (nie są modyfikowane genetycznie), dlatego z powodzeniem można je zaliczyć do bardzo licznego grona pomidorowych krzyżówek.

Pod ogólną nazwą „czarne pomidory”, nie kryje się jednak wyłącznie jedna odmiana, ale co najmniej kilka, różniących się między sobą wielkością i intensywnością ciemnego zabarwienia skórki, barwą i smakiem miąższu oraz wysokością i pokrojem samych roślin.

Do grona tych najpopularniejszych zalicza się „Black Cherry”, będąca odmianą pomidora koktajlowego o niedużych (ok. 2-2,5 cm średnicy), okrągłych, ciemnych, bordowo-brązowych owocach wypełnionych ciemnoczerwonym, słodkawym, smacznym miąższem i zebranych w gęste, wiszące grona. Roślina dorasta do 2-2,5 m wys. i potrzebuje podwiązywania lub palikowania. Należy też prowadzić ją na jeden pęd główny, usuwając w okresie wegetacyjnym wszystkie boczne odrosty (tzw. „wilki”). Pomidor „Black Cherry” uważany jest za jedyną odmianę czarnych pomidorów nadającą się do uprawy zarówno pod osłonami, jak i w pojemnikach na balkonach i tarasach.

Sprawdź: Jak, kiedy i czym nawozić pomidory. Polecamy też domowe sposoby na zasilenie tych roślin

Kolejna odmiana czarnych pomidorów to „Indigo Rose”. Krzewy mają średnią wysokość (ok. 1,5 m) i wydają dość duże, kuliste owoce, które początkowo są zielone, później czerwono-fioletowe, a po dojrzeniu bordowo-fioletowe lub niemal czarne. Ich miąższ ma natomiast kontrastowe, czerwono-pomarańczowe zabarwienie. Odmiana polecana jest do uprawy pod osłonami.

Kolejny pomidor zaliczany do grona czarnych to odmiana „Blackball”, przeznaczona głównie do uprawy gruntowej, ale też pod osłonami. Owoce są nieduże, w typie koktajlowym i mają ciemnoczerwoną, prawie czarną skórkę oraz czerwony miąższ, o delikatnym, przyjemnym smaku.

Inna odmiana czarnych pomidorów to „Noire de Crimee”, nazywana też „Czarny Książę”, której duże, lekko spłaszczone owoce mają czekoladowo-brązową skórkę i ciemny, czekoladowobrązowy miąższ.

Ponieważ czarne pomidory, to nadal pomidory, ich uprawa zasadniczo nie różni się od uprawy pomidorów czerwonych. Oczywiście trzeba przestrzegać zaleceń dla danej odmiany, związanych głównie z prowadzeniem krzewu (odmiany wysokie wymagają podpór, prowadzenia na jeden pęd i usuwania odrostów) oraz miejscem jego uprawy – inne odmiany nadają się do uprawy gruntowej, a inne do uprawy pod osłonami, są też odmiany sprawdzające się w przypadku obu sposobów uprawy.

Jednak nasiona czarnych pomidorów wysiewa się do ciepłego inspektu lub pod osłony w tym samym terminie co nasiona innych pomidorów, czyli na wczesną wiosną (marzec-kwiecień). Następnie siewki się pikuje i wysadza na miejsce stałe po 15 maja, czyli po minięciu ryzyka wiosennych przymrozków. Gotową rozsadę ciemnych pomidorów można też kupić na targu.

Sprawdź: Co jest ważne przy sadzeniu i uprawie pomidorów. O to musisz zadbać

Pod uprawę warzyw należy przeznaczyć ciepłe, osłonięte od wiatru, w pełni słoneczne stanowisko oraz żyzną, przepuszczalną, próchniczą glebę (można też zastosować gotowe podłoże pod uprawę warzyw, pomidorów lub pomidorów i ziół). W sezonie wegetacyjnym rośliny trzeba systematycznie, lecz umiarkowanie podlewać (nie lubią suszy ani nadmiaru wody) i zasilać wieloskładnikowymi nawozami, najlepiej naturalnymi lub ekologicznymi (np. biohumus, gnojówki roślinne np. z pokrzywy lub żywokostu, mączka bazaltowa).

Ziemię wokół krzaczków warto też ściółkować, co zapobiegnie nadmiernemu wysychaniu podłoża i ograniczy rozwój chwastów. Ściółka ochroni też korzenie tych ciepłolubnych warzyw przed wychłodzeniem podczas chłodniejszych, letnich nocy.