Ogród zimowy może cieszyć przez cały rok. Sprawdź, jak go ogrzać, żeby nie zbankrutować i jakie rośliny w nim umieścić

Istnieje kilka typów ogrodu zimowego, z których każdy ma swoje wady i zalety. Nieogrzewany ogród zimowy jest tani w utrzymaniu, ale nie nadaje się do uprawy roślin wrażliwych na mróz i nie pozwala na przyjemny wypoczynek w mroźne dni. Znajdujące się w nim instalacje wodne, są też narażone na uszkodzenie zimą przez mróz (np. pękanie rur), bo temperatura w takim pomieszczeniu jest zaledwie o kilka stopni wyższa niż na zewnątrz (podczas mrozów wewnątrz nieogrzewanego ogrodu zimowego temperatura też spadnie poniżej zera).
Z kolei ogród ogrzewany do temperatury pokojowej, zapewni nam przyjemne miejsce wypoczynku przez cały rok, ale będzie bardzo kosztowny w utrzymaniu (pomieszczenie traci dużo ciepła przez szyby), dlatego najlepszym rozwiązaniem jest lekko ogrzewana oranżeria, w której zimą panują temperatury ok. 10-15°C.

Wprawdzie takie rozwiązanie też generuje pewne koszty, ale pozwoli uprawiać więcej roślin, a w cieplejsze, słoneczne dni umożliwi przyjemny wypoczynek w otoczeniu zieleni. Jeśli nie zaplanowaliśmy systemu grzewczego na etapie budowy ogrodu zimowego (np. ogrzewania kanałowego), a nie chcemy robić kosztownego remontu, możemy wykorzystać do ogrzewania oranżerii niskie grzejniki konwektorowe, montowane pod oknami. Nie tylko zabezpieczą pomieszczenie przed zimnym powietrzem, przenikającym przez szyby (stworzą rodzaj cieplej kurtyny powietrznej), ale też zapobiegną skraplaniu się wody na powierzchni szkła.

Pewnym rozwiązaniem mogą być też nowoczesne grzejniki elektryczne na podczerwień, mające formę płaskiego panelu, możliwego do zamontowania na ścianie lub na kółkach, zapewniających mobilność. Wprawdzie są polecane jako rozwiązanie doraźne, ale podłączone do termostatu, mogą utrzymywać odpowiednią temperaturę przez całą dobę. W przeciwieństwie do grzejników konwektorowych nie ogrzewają powietrza, tylko znajdujące się w nim powierzchnie (np. ścianę), które następnie odbijają ciepło, ale też nie powodują wbijania się wraz z ruchem powietrza pyłów, jak konwektory, przez co są lepszym rozwiązanym dla alergików.

Pozostaje jeszcze kwestia roślin, które w oranżerii możemy uprawiać. Większości z nas ogród zimowy kojarzy się z pełnym zieleni miejscem, w którym panuje klimat tropikalnego lasu. Taki ogród jest oczywiście bardzo atrakcyjny, ale też kosztowny w utrzymaniu, ze względu na konieczność zapewnienia w nim wysokiej temperatury (co najmniej 24-26°C) i wilgotności (co najmniej 70%) przez cały rok. Poza tym wbrew pozorom nie jest miejscem, w którym czulibyśmy się komfortowo, bo przebywanie w gorącym, wilgotnym pomieszczeniu przez dłuższy czas, szybko by nas zmęczyło i nie miałoby nic wspólnego z relaksem. Dlatego też najlepiej zdecydować się na wspomnianą lekko ogrzewaną oranżerię, w której zimą będzie panować umiarkowana temperatura, z wilgotnością powietrza wynoszącą 50% (zbyt wysoka wilgotność przy niskiej temperaturze może prowadzić do rozwoju chorób grzybowych, z kolei zbyt suche powietrze może być przyczyną rozwoju chorób fizjologicznych).

W takim miejscu wprawdzie nie będziemy mogli uprawiać tropikalnych roślin o wysokich wymaganiach termicznych, ale z powodzeniem możemy umieścić w nim mnóstwo gatunków, które wymagają zimą okresu spoczynku w niższych temperaturach i dla których chłodna oranżeria będzie idealnym zimowiskiem.
Dobrze poczują się w niej liczne sukulenty i kaktusy, ale też rośliny tarasowe jak:

• pelargonie,
• fuksje,
• bungewille,
• hibiskusy,
• heliotropy.

Takie warunki będą też odpowiednie dla wielu palm, a także cytrusów, oliwek, oleandrów, kamelii, passiflor, cyklamenów perskich, azalii indyjskich oraz niektórych storczyków.
Pamiętajmy jednak, aby w okresie zimowego spoczynku, przechowywane w oranżerii rośliny podlewać bardzo umiarkowanie (tyle tylko, aby ziemia całkiem nie wyschła) i zaprzestać ich nawożenia, bo inaczej możemy doprowadzić do zagniwania systemu korzeniowego i rozwoju chorób.