Mam mieszane uczucia, kiedy czytam o kobiecie, która usunęła ciążę, bo nie chciała zmienić mieszkania na większe, bo oboje z partnerem mają pracę, która ich pochłania i i tak brakuje im czasu dla dwojga małych dzieci, które są już na świecie.
Mam mieszane uczucia, ale nie oceniam. To ich dramatyczna decyzja, którą na pewno nie podjęli jednego wieczoru. Będą z nią żyć, będą żyć tak jak chcą.
Nie mogę się jednak definitywnie zgodzić z tym, że kobiety muszą rodzić dzieci za wszelką cenę. Z gwałtu, chore, umierające.
Nie ma autorytetu, który udowodniłby, że ich cierpienie z tym związane jest godne przeżycia, że mają poświęcić się, by organizować potem akcje charytatywne na operacje za granicą, które nie muszą pomóc czy żyć w przerażeniu, że przyjdzie ten dzień, kiedy dziecko zapyta o tatę.
Kiedy w oczach małego człowieka dostrzegą okrutne rysy z tamtej nocy, kiedy wracały z dyskoteki w krótkiej spódniczce... Nikt nie ma prawa decydować za nie.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
