Władimir Putin jak rewolwerowiec? Naukowcy: zdradza go chód

Uczeni ustalili jednak, że to raczej efekt treningów strzeleckich w KGB. On sam może o tym nie wiedzieć, ale Władimir Putin ma coś wspólnego z kowbojami z Dzikiego Zachodu. U prezydenta i innych czołowych przedstawicieli najwyższych rosyjskich władz zdiagnozowano przypadłość zwaną „chodem rewolwerowca”. Analizując nagrania wideo przedstawiające chodzącego prezydenta Rosji eksperci w dziedzinie choroby Parkinsona zauważyli, że Putin chodzi trzymając prawą rękę sztywno przy ciele. Jego prawe ramię porusza się w mniejszym stopniu niż lewe.

To charakterystyczny wczesny objaw tej mającej podłoże neurologiczne dolegliwości. Jednak w przypadku rosyjskiego przywódcy ten rodzaj chodu mógł zostać wywołany przebytym przez niego specjalistycznym treningiem obchodzenia się z bronią. Przechodzili go wszyscy agenci byłej KGB. Sprawą zajął się profesor Bas Bloem neurolog i specjalista w dziedzinie dysfunkcji ruchowych z Ośrodka Badań nad Parkinsonem w holenderskim Nijmegen. Dotarł on do podręcznika instruktażowego przeznaczonego dla członków KGB. Zawiera on instrukcje dotyczące tego, jak agenci mają poruszać się na polu walki.

- Poruszając się adept winien trzymać broń przyciśniętą do klatki piersiowej lub w prawej ręce. Idąc do przodu wychyla się najpierw jedną stroną ciała - zwykle lewą - w stronę kierunku ruchu - czytamy w podręczniku szkoleniowym. Nagranie wideo przesłał Bloemowi jeden z kolegów zwracają mu uwagę na niespotykany sposób chodzenia Putina. Wiadomo, że obecny prezydent jako agent KGB przechodził wieloletnie szkolenie zawodowe. Zaintrygowany filmikiem profesor zaczął analizować dostępne na YouTube nagrania wideo pokazujące innych rosyjskich przywódców i to, w jaki sposób się poruszają.

Podobny do putinowskiego sposób trzymania prawej ręki przy ciele i mniejszej ruchliwości prawego ramienia dostrzeżono u premiera Dmitrija Miedwiediewa i byłych ministrów obrony Anatolija Sierdiukowa oraz Siergieja Iwanowa. - Z początku można było odnieść dosyć przerażające wrażenie, że wszyscy oni cierpią na chorobę Parkinsona, a na Kremlu mamy do czynienia z prawdziwą epidemią - mówi Bloem. Jednak to podejrzenie najprawdopodobniej jest mylne. Holenderski neurolog i jego zespół prześledzili biografie rosyjskich liderów.

Iwanow przez wiele działał w KGB, a Serdiukow przeszedł szkolenie wojskowe. Być może tam nauczyli się owego charakterystycznego sposobu chodzenia. A co z premierem Rosji, który również porusza się w sposób podobny do tego, jak chodzi Władimir Putin? Bloem dodaje też, że sposób chodzenia Dmitrija Miedwiediewa można najlepiej wyjaśnić tym, że stara się on naśladować swojego szefa. W przypadku Władimira Putina przeciw ewentualnej diagnozie choroby Parkinsona przemawia również analiza nagrań wideo kręconych w trakcie wielu lat. Rosyjski prezydent porusza się na nich zawsze w ten sam sposób. Nie można zatem mówić o żadnych objawach postępu choroby. Na filmikach nie zauważono tam żadnych niesymetrycznych ruchów rąk.

Okazuje się - jak ustalili naukowcy - że Podobny sposób chodzenia z prawą ręką przy ciele wykazują osoby, które przeszły trening posługiwania się bronią. Tak samo poruszali się też kowboje na Dzikim Zachodzie. Być może „chód rewolwerowca” starał się też naśladować George W. Bush znany ze swojego charakterystycznego dumnego kroku. Chociaż - jeśli racje mają naukowcy - były amerykański prezydent nie czynił tego w sposób szczególnie udany. - Ten nowy rodzaj chodu nazywamy „chodem rewolwerowca”. Naszym zdaniem wypływa on z zachowań przystosowawczych uruchomionych być może przez specjalistyczne szkolenie KGB czy innych treningów typu wojskowego. Adeptów uczy się wtedy, by podczas chodzenia trzymali rękę blisko klatki piersiowej, co w razie nagłego pojawienia się przeciwnika pozwala szybko skierować w jego kierunku broń.

Opisywany przez nas artykuł zamieszczono w świątecznym wydaniu prestiżowego czasopisma medycznego „British Medical Journal”. Dodajmy, że zawiera ono teksty na „dziwne i zabawne” tematy, które nie zostały poddane zwyczajowemu ścisłemu procesowi recenzowania przez grono autorytetów naukowych.