Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Spoina na wiele lat

opr. jsz
Fot. Shutterstock
O zakupie fugi najczęściej decyduje kolor, dobierany do płytek. Nie powinien on jednak być najważniejszym kryterium wyboru. Należy także wziąć pod uwagę miejsce spoinowania oraz rodzaj podłoża i płytek.

Od właściwego uwzględnienia wszystkich tych okoliczności zależeć będzie trwałość wykończonej powierzchni. Tak jak zmieniają się płytki ceramiczne i kamienne - zgodnie z obowiązującymi trendami - tak samo przekształca się oferta zapraw do ich spoinowania. Dzisiaj jest ich na rynku wiele rodzajów, różniących się nie tylko składem, ale i zakresem stosowania. Przy zakupie warto o tym pamiętać. Fugi, przejmując naprężenia powstałe na powierzchni okładziny, umożliwiają płytkom swobodne odkształcanie, dzięki czemu nie pękają one i nie odpadają. Dobrze dobrane zachowują jednorodność koloru spoiny, chronią przed przenikaniem do wnętrza spoiny wody, brudu i kurzu oraz ułatwiają utrzymanie okładziny ceramicznej w czystości. Zabezpieczają też brzegi płytek przed uszkodzeniami.

Do spoinowania płytek w salonach, łazienkach, kuchniach czy korytarzach najczęściej stosowana jest tradycyjna fuga cementowa. O jej popularności decyduje stosunkowo niska cena oraz wystarczająco dobre właściwości. Natomiast w narożach ścian i podłóg oraz w miejscach przebiegu dylatacji, należy stosować materiały trwale elastyczne w postaci silikonów. Wypełnia się nimi szczeliny przy urządzeniach sanitarnych - np. wokół wanien, brodzików, umywalek - a także mebli kuchennych, kanałów powietrznych oraz przewodów instalacji sanitarnych i grzewczych. Przy spoinowaniu dużych powierzchni poziomych doskonale sprawdza się tzw. zaprawa upłynniona. Jest to cementowa zaprawa nadająca się do wypełnienia spoin szerokich od 2 do 50 mm. Jest niezwykle wygodna przy spoinowaniu elementów o nieregularnych kształtach np. kamieni, gdzie mamy do czynienia ze zmienną grubością fugi.

W miejscach intensywnie użytkowanych - jak posadzki w korytarzach, sklepach czy dworcach - zwykła fuga cementowa nie wystarczy. Należy użyć fugi cementowej modyfikowanej, która - dzięki zawartości polimerów - jest uelastyczniona. Ma ona wysoką odporność na ścieranie i przedłużoną trwałość koloru, a dzięki krótkiemu czasowi wiązania, czyszczenie okładziny można rozpocząć już po ok. trzech godzinach od fugowania.
Taką fugę stosować można również do spoinowania płytek na ogrzewaniu podłogowym i ściennym. Natomiast w miejscach szczególnie narażonych na działanie szkodliwych czynników, np. stałe zawilgocenie i agresywne środowisko chemiczne, powinno się stosować zaprawy epoksydowe. Uzyskuje się z nich spoiny o dużej odporności na czynniki agresywne, takie jak kwasy i silne środki czyszczące. Są one również wytrzymałe na obciążenia mechaniczne. Świetnie nadaje się na blaty kuchenne. Fuga ta jest również odporna na wodę i czynniki biologiczne, dlatego może być stosowana do spoinowania okładzin w kabinach prysznicowych, basenach, pralniach.

Na zewnątrz budynku - na elewacjach, tarasach, balkonach - stosować można tylko cementowe fugi uelastycznione lub epoksydowe. Są one odporne na działanie wysokich i niskich temperatur, wytrzymują odkształcenia powstałe na skutek różnic temperatur. W tych trudnych warunkach szczególnie sprawdza się fuga epoksydowa, gdyż ogranicza możliwość zawilgocenia powierzchni pod okładzinami narażonymi na opady atmosferyczne - jest wodoszczelna.
Warto wiedzieć, że zwykłe zaprawy cementowe można uelastycznić, dodając do nich plastyfikatory. Rozszerzy to zakres ich stosowania o balkony, tarasy, elewacje i podłogowy system ogrzewania.

Jeśli podłoże pod okładziną może się odkształcać, to wraz z nim będzie odkształcać się okładzina i wówczas konieczne jest użycie fugi uelastycznionej. Podłożami takimi są płyty gipsowo-kartonowe zamocowane bezpośrednio do ścian, wiotkie ścianki działowe, wylewki z ogrzewaniem podłogowym, powierzchnie tarasów i elewacji itp. W takich układach warto również zastosować niezwykle odporną na odkształcenia, silnie przylegającą do płytek.
Od rozmiarów płytki zależy szerokość fugi - im większa płytka, tym fuga powinna być grubsza. Stanowić ona będzie swoistą dylatację pomiędzy płytkami. Producent zwykle określa dopuszczalną minimalną i maksymalną szerokość stosowania spoiny. Dlatego warto dokładnie zapoznać się z zaleceniami podanymi na worku i stosować się do nich.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na gs24.pl Głos Szczeciński