Dokumentalista Per Wennik jako dziecko brał udział w eksperymentach. Pamięta wszystkie. Zwłaszcza to, podczas którego kładzie się go na krześle, zakłada elektrody na ręce, nogi i klatkę piersiową wokół serca, a potem zakłada słuchawki i zmusza do słuchania głośnych, przenikliwych dźwięków. – To było bardzo niewygodne. Naprawdę się bałem i okazało się, że tak naprawdę miałem być przerażony – wspomina.
Eksperymenty badawcze wyszły na jaw w związku z nowym filmem dokumentalnym duńskiej telewizji DR, którego reżyserem jest właśnie Wennick. Zagłębia się on w tajemnicze testy, w których brał udział jako dziecko, wówczas nie znając ich tła.
– To nie tylko moja historia, to historia wielu dzieci – podkreśla.
W badaniach wzięło udział 311 duńskich dzieci. Rozpoczęły się na początku lat sześćdziesiątych i mieli zbadać związek między cechami dziedzicznymi a rozwojem schizofrenii. Dzieciom nie powiedziano, w jakie badania są zaangażowane. Nawet po zakończeniu eksperymentu.
Badania odbywały się w piwnicy Szpitala Miejskiego w Kopenhadze. Wielu małoletnich było adoptowanych lub umieszczonych w sierocińcu.
Pierwszy raz w historii udokumentowano eksperymenty
Według historyka z Duńskiego Muzeum Opieki Społecznej, Jacoba Knage Rasmussena, po raz pierwszy w historii udokumentowano, że dzieci były wykorzystywane do regularnych eksperymentów badawczych w Danii.
– Nie znam podobnych prób ani w Danii, ani w Skandynawii. To przerażające informacje, które są sprzeczne z Kodeksem Norymberskim z 1947 r., który po II wojnie światowej miał nałożyć pewne ograniczenia etyczne na eksperymenty na ludziach – zaznacza.
Muzeum Opieki Społecznej otrzymało wiele zapytań od dzieci z byłych duńskich sierocińców, które zostały tam umieszczone w latach 1945-1980 i uważają, że zostały poddane eksperymentom medycznym lub zostały przymusowo leczone. Nie zachowały się jednak żadne dokumenty na ten temat.
Skąd pomysł na eksperyment?
Pomysł na projekt badawczy pochodzi od amerykańskiego psychologa Zarnoffa A. Mednicka, który był wówczas profesorem na Uniwersytecie Michigan. Mednicka interesowało, co odróżnia chorych na schizofrenię od pacjentów z innymi zaburzeniami i osób zdrowych.
Ponieważ nie mógł znaleźć odpowiedniej grupy badawczej w USA, nawiązał współpracę z duńskim profesorem o nazwisku Fini Schulsinger ze Szpitala Miejskiego. Ich wspólne badania trwały dziesięciolecia.
Eksperyment obejmował m.in. badania dzieci, u których może potencjalnie rozwinąć się schizofrenia. Dlatego brano pod uwagę potomstwo matek schizofrenicznych. Aby mieć punkt odniesienia, w badaniu uczestniczyła również grupa dzieci kontrolnych, które nie mają schizofrenii w rodzinie. Jednym z nich był Per Wennick.
"Pogwałcenie praw obywatelskich"
Badania miały być kontynuowane, bez jego zgody i wiedzy, również wiele lat później, kiedy Wennick był już dorosłą osobą. Jak twierdzi, każda jego wizyta w placówkach medycznych była zgłaszana do działu psychologicznego.
– Myślę, że to pogwałcenie moich praw obywatelskich w tym społeczeństwie. To takie dziwne, że niektórzy ludzie powinni wiedzieć o mnie więcej, niż ja sam zdawałem sobie sprawę – mówi.
Przez dostęp do dokumentów i starych rejestrów, Per Wennick dowiedział się, że badanie dotyczyło schizofrenii i zaangażowane było w to CIA.
W Archiwum Narodowym znajduje kilka starych artykułów prasowych opisujących, że projekt badawczy został finansowany przez amerykański fundusz o nazwie „The Human Ecology Fund”. WikiLeaks ujawniło, że w latach 60. fundusz działał w imieniu służby wywiadowczej USA - CIA .
CIA nie odpowiedziała na prośbę o wyjaśnienia w tej sprawie.
Jak globalne ocieplenie zmienia wakacyjne trendy?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
