Przewodnik rowerowy: Barlinek-Choszczno. Tędy jeździły pociągi, teraz pojedziemy rowerem

 
Trasa Pojezierzy Zachodnich ma dwie odnogi w zachodniej części województwa:

1. jedną biegnącą od granicy z Niemcami przez Szczecin i  Stargard w kierunku Pojezierza Ińskiego;
2. drugą od granicy z Niemcami w okolicach Cedyni przez Myślibórz, Barlinek, Choszczno w kierunku Ińska, gdzie łączy się z odnogą „szczecińską”.

Dziś skoncentrujemy się na odcinku Barlinek-Choszczno. Już dziś do Barlinka od strony zachodniej dojedziemy oznakowaną asfaltową drogą rowerową ze wsi Dzikowo, wybudowaną na dawnym szlaku kolejowym. Stąd do Barlinka jest już tylko 7 km.
 
Barlinek.
Obszary, na których leży Barlinek należały początkowo do państwa rządzonego Piastów, następnie osadą władali książęta wielkopolscy, a pod koniec XIII wieku tereny te zajęła Marchia Brandenburska. W 1898 r. Barlinek  uzyskał połączenie kolejowe z Choszcznem i Myśliborzem. I właśnie dzisiejsza trasa rowerowa biegnie w dużej mierze po nasypie tej dawnej linii kolejowej pomiędzy Choszcznem a Barlinkiem.  
 
Najciekawsze zabytki Barlinka to fragmenty średniowiecznych murów obronnych, kościół Niepokalanego Serca NMP z XIII - XIV w. (przebudowany w XIX w.), domy mieszczańskie z XIX wieku, rynek miejski z „Gęsiarką” – fontanną wykonaną w 1912 r. przedstawiającą dziewczynkę z gęsią, kościół św. Bonifacego z 1923 roku, Plaża Miejska – wybudowana w 1927 roku nad Jeziorem Barlineckim w unikalnym na Pomorzu stylu alpejskim, Szkoła Podstawowa nr 1, która pierwotnie służyła jako klasztor; cerkiew prawosławna Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny, wzniesiona jako kościół ewangelicki w XIX w.; Pałacyk Cebulowy – przedwojenna willa położona nad Jeziorem Barlineckim, później mieściła się w nim szkoła i Komenda Hufca ZHP.
 
Barlinek to również Europejska Stolica Nordic Walking. Oznacza to, że w mieście i okolicach jest około 54 km tras przeznaczonych dla tej dyscypliny. Odbywają się tu również liczne zawody, zarówno rangi ogólnopolskiej jak i międzynarodowej, jak np. Mistrzostwa Europy.
 
Skoro o mistrzach mowa, z Barlinkiem wiąże się postać Emanuela Laskera (1868-1941), urodzonego tutaj wybitnego szachisty, który pięciokrotnie sięgnął po tytuł mistrza świata.
 
Jednym z najciekawszych miejsc Barlinka, położonym przy wyjeździe z miasta w stronę wsi Żydowo, jest Młyn-Papiernia. Początki obiektu sięgają 1733 roku, kiedy to mistrz papierniczy Elias Meisner uzyskał od króla pruskiego Fryderyka Wilhelma I pozwolenie na lokację papierni w Wilczym Zakątku nad Płonią. Przez dziesięciolecia budynek zmieniał właścicieli, a także przechodził metamorfozy związane z nadejściem rewolucji przemysłowej (od połowy XIX w. zmechanizowano tam produkcję poprzez zastosowanie papiernicy – maszyny do produkcji papieru).  W roku 1869 podupadającą fabrykę papieru przebudowano na młyn zbożowy.

Działania wojenne ominęły zabudowanie młyna, jednak z czasem część pomocniczych zabudowań została zniszczona, a później rozebrana. Od całkowitego zniszczenia młyn ocalili szczecińscy architekci, którzy w latach ’80 ubiegłego stulecia przybyli tu jako studenci. Później stworzyli Stowarzyszenie Na Rzecz Ochrony Dziedzictwa „Młyn Papiernia", które pozyskuje środki na przebudowę i konserwację obiektu, a także na działania edukacyjne.

W kierunku Pełczyc… 
Z Barlinka w stronę Pełczyc prowadzi niezwykle urokliwa ścieżka wyznaczona po części Barlinecko-Gorzowskim Parkiem Krajobrazowym. Lasy, jeziora, świeże i czyste powietrze oraz zabytki regionalnego dziedzictwa kulturowego to najważniejsze atuty parku. Jednym z ciekawszych rezerwatów parku jest Skalisty Jar Libberta, jedyne na Pomorzu Zachodnim stanowisko czwartorzędowych form skalnych. Pamiętajmy, że w lasach obowiązuje zakaz m.in. parkowania i biwakowania poza miejscami wyznaczonymi, zakłócania ciszy, rozniecania ognia i palenia tytoniu, płoszenia, ścigania, chwytania a tym bardziej zabijania zwierząt, zaśmiecania i zanieczyszczania gleby, wód i niszczenia drzew.
 
 
W Pełczycach warto zobaczyć: kościół pw. Narodzenia NMP z drugiej połowy XIII wieku, skrzydło zachodnie klasztoru z pierwszej połowy XIV wieku, przebudowane w XVIII-XX wieku, ratusz oraz Rynek Nowego Miasta datowany na ‘20 lata ubiegłego wieku. 

… a na koniec Choszczno.
Z Pełczyc udajemy się w stronę Choszczna, po drodze mijamy urocze wioski, wraz z ich starymi, kolejowymi zabudowami, jak w  Lubianie, Zamęcinie i Koplinie. W tej pierwszej miejscowości czeka na nas bardzo interesujący widok: zrewitalizowany budynek dworca, zaadaptowany na prywatnie mieszkanie, a obok blisko 90-letni, poniemiecki parowóz. Renowacją tego niesamowitego pojazdu zajął się Ryszard Kwieciński, sołtys wsi. Na jego podwórku znajdziemy także tzw. "DekaWkę", czyli niemiecki samochód DKW wyprodukowany w 1939 roku. Ciekawostką jest, że to model, którym jeździł filmowy Hans Kloss.    
 
Do Choszczna dojeżdżamy asfaltową drogą rowerową zlokalizowaną pośród pól. W samym mieście warto zobaczyć m.in. gotycki  kościół, mury obronne, barbakan Bramy Kamiennej. W całej gminie jest około 30 jezior, których łączna powierzchnia wynosi 223 ha – do największych należą polodowcowe: Kluki, Raduń, Żeńsko. To ostatnie, znajduje się w samym centrum miasta. (Od  ul. Wolności  dzieli je tylko 20 metrów). Wokół niego rozciąga się promenada o długości 10 km. Miasto posiada tez plażę, przy której w sezonie letnim można wypożyczyć kajaki i rowery wodne.

Więcej informacji o szlakach rowerowych na Pomorzu Zachodnim znajdziecie pod adresem www.rowery.wzp.pl.