Problemy ośrodka dla dzikich zwierząt. Dostaną dotacje, jak pozbędą się zwierząt

Do ORDZ w Wielgowie trafia rocznie blisko tysiąc rannych i potrzebujących zwierząt z całego województwa. Wśród nich znajdziemy także przedstawicieli rzadko spotkanych, ściśle chronionych gatunków.

- Obecnie mamy u siebie blisko 130 zwierząt - mówi Michał Kudawski z ORDZ w Wielgowie. - Wśród nich znajdziemy m.in. bielika, sokoła wędrownego, myszołowa włochatego, uszatkę, żurawie, bociana czarnego, łabędzie i jelenia.

Ośrodek utrzymuje się głównie dzięki funduszom z Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska i dotacjom z miasta (miesięcznie jest to w sumie kilka tys. zł). W tym roku, mimo wielu zapewnień, nie otrzymał jednak jeszcze ani złotówki. Wcześniej postanowiono sprawdzić warunki panujące w ośrodku. Kontrolerzy RDOŚ uznali, że zwierząt w ośrodku jest za dużo i nakazali prowadzącym zmniejszyć liczbę podopiecznych. Chodzi o zwierzęta gatunków chronionych, których stan nie pozwala na wypuszczenie ich na wolność, a które jednocześnie nie potrzebują dalszego leczenia. Problem w tym, że ośrodki zoologiczne nie chcą przyjmować rannych zwierząt, a osoby prywatne nie mogą się nimi opiekować. Pojawiło się więc zagrożenie uśpienia zwierząt.

- Na rehabilitację zwierząt chronionych przekazywane są publiczne pieniądze. W związku z tym RDOŚ zobowiązana jest do kontrolowania, czy te środki są wydawane racjonalnie - mówi Agata Suchta, rzeczniczka RDOŚ w Szczecinie. - Podstawowym zadaniem ośrodka jest rehabilitacja zwierząt chorych lub rannych, które po powrocie do zdrowia i odzyskaniu sił są wypuszczane do ich naturalnego środowiska. Ośrodek nie jest azylem, w którym zwierzęta są jedynie przetrzymywane, tym bardziej jeśli są trwale niepełnosprawne i niezdolne do życia na wolności, ale nie wymagające już leczenia. Eutanazja zawsze jest ostatecznością i stosowana jest jedynie w przypadku zwierząt cierpiących, bez szans na powrót do zdrowia, a taką ewentualną konieczność może wskazać wyłącznie lekarz weterynarii.

Weterynarz, który sprawdził stan zdrowia zwierząt z ośrodka, nie zakwalifikował jednak żadnego z nich do eutanazji. Co więc stanie się ze zwierzętami, które nie mogą wrócić na wolność?

- Wiosna to okres, kiedy coraz więcej zwierząt wypuszczamy na wolność - mówi Kudawski. - W ośrodku zwolni się więc sporo miejsc. Trzeba też zauważyć, że stale powiększamy nasz ośrodek, zwiększamy liczbę miejsc dla zwierząt. Planujemy też utworzyć w nim na stałe azyl, tak aby móc przetrzymywać w ośrodku także zwierzęta, które nie mogą wrócić na wolność. Mamy też dokumenty potrzebne do założenia stowarzyszenia. Jak już uzyskamy status stowarzyszenia, mamy od miasta otrzymać grunt na nowy ośrodek.