Polska wyprawa na K2. Relacja Denisa Urubko. Małek i Chmielarski wspinają się do obozu pierwszego. W jakim stanie jest Adam Bielecki?

Polska ekipa kontynuuje wyprawę na K2. "Całą noc sypał śnieg. W C1 pyłówki. Janusz Gołąb schodzi do BC. Do C1 wyruszyli Artur Małek i Marek Chmielarski" - podano na facebookowej stronie Polskiego Himalaizmu Zimowego.

W wyprawie udział biorą Krzysztof Wielicki, Janusz Gołąb, Piotr Snopczyński, Adam Bielecki, Rafał Fronia, Marek Chmielarski, Dariusz Załuski, Marcin Kaczkan, Artur Małek, Piotr Tomala, Jarosław Botor (opuścił wyprawę 1 lutego), Maciej Bedrejczuk i Denis Urubko.

Przeczytaj też: Czasami góry żądają od swoich zdobywców największej ofiary

Denis Urubko na swoim blogu opisuje, często w żartobliwym tonie, jak z jego perspektywy wygląda zimowa wyprawa na K2, komunikacja w ekipie i codzienne zmagania uczestników wyprawy z trudnościami, które napotykają w drodze na szczyt. Żartując, wspomina m.in. o współpracę z Marcinem Kaczkanem. "Kaczkan jest wyższy ode mnie i dlatego potrzebuje więcej miejsca. Nie mam nic przeciwko - w namiocie wciskam się w kąt między jedzeniem i lodem. Jest za to ekonomiczny - nie ma problemu ze sprzątaniem, parzeniem herbaty i przygotowywaniem kolacji. Tak było również w 2003 r. i to pomogło nam znaleźć wspólny język".

Denis Urubko pisze o tym, z czym muszą zmagać się himalaiści: "Jednym z problemów jest sposób przygotowywania żywności na wyprawie. Butle z gazem nie palą, zużywają gaz, zatruwają okolicę oparami i nie ogrzewają rąk. I niczego nie można naprawić. Ale jakoś musimy sobie poradzić! Staramy się podchodzić do tego z uśmiechem".

Denis Urubko dziwi się i żartuje na temat podejścia Polaków do spraw organizacyjnych: "Denerwują mnie te ciężkie torby, które noszą Polacy. Zamiast normalnie się napić, oni wydają wodę na butelki, aby zmrożoną ssać po drodze. - Wypij teraz gorący napój, zamiast potem przełykać kawałki lodu! - mamroczę. A Marcin Kaczkan wesoło odpowiada: - Wszystko w porządku! Ja wolę tak".

Wspomina także jedną z nocy w namiocie: "W nocy mocno sypał śnieg. Zimno przez cienki, jednowarstwowy namiot dosłownie zamrażało nasze mózgi i psychikę. W namiot uderzył huragan, a ja nogami podpierałem sufit i ściany namiotu, aby jakkolwiek zrównoważyć ciosy wiatru. Wciąż jednak udawało mi się spać. Obudziłem się pełen energii. Śniłem, że Marcinowi udało się zorganizować internet, a mnie całowała hiszpańska księżniczka".

Denis Urubko opowiada, jak wygląda komunikacja w zespole. Jak napisał, Marcin Kaczkan z przyjemnością rozmawia z nim po rosyjsku. Inni domagają się, żeby mówił po polsku, ale sami mówią do niego w różnych językach.

Poza opisywaniem zabawnych sytuacji Urubko pisze również o tym, jak trudna jest sytuacja na górze. "(...) huragan nadal szalał. Wszystkie prognozy mówią o wietrze wiejącym z prędkością 40-50 kilometrów na godzinę, a tu wiatr jest przyciśnięty do zbocza góry i wzmocniony od półtora do dwóch razy".

W czwartek kierownik wyprawy Krzysztof Wielicki przekazał informację, że stan rannego Adama Bieleckiego poprawił się. Denis Urubko we wpisie na blogu wspomina podejście drogą basków, gdzie ekipa natknęła się na spadające kamienie, od których w środę Bielecki odniósł obrażenia. "Wracając z rzutu na 6500, znalazłem Marcina na progu namiotu (...). Nie było pomysłu na to, co robić dalej. Wróciliśmy się do bazy. Zabrałem ze sobą wszystkie moje osobiste rzeczy, ponieważ na Drodze Basków nie mamy już czego szukać".

Przeczytaj więcej: Adam Bielecki miał wypadek na K2. Kamień spadł mu na twarz, polski himalaista musiał wrócić do bazy

Denis Urubko we wpisie analizuje sytuację. Jest sfrustrowany tempem, widzi, że na razie nie ma szans na to, aby zdobyć górę. Zwłaszcza, że według niego wejścia zimowe w Karakorum powinny odbywać się w grudniu, styczniu lub lutym, a wszystko wskazuje na to, że ekipie nie uda się dotrzeć na szczyt przed końcem miesiąca.

Matematyka: Zaczęliśmy na 5100 m., dotarliśmy na 6500, a musimy wejść na 7950. Wniosek: nie jesteśmy nawet w połowie drogi

"Planowanie, następna grupa, prognozy, kiedy założymy trzeci obóz. Trzeba się spiąć - taktyka, planowanie i obliczanie okien pogodowych do połowy czerwca. Nie szumieć - tu szumi wiatr Karakorum. Ale idea jest jedna".