Pobity przez zomowców zmarł w szpitalu. Szczeciński IPN prowadzi śledztwo w sprawie okoliczności śmierci dziennikarza sprzed ponad 40 lat

Postępowaniem zajmuje się prokurator Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Szczecinie.

- To sprawa dotycząca pobicia na śmierć człowieka. Dopóki istnieje szansa ustalenia sprawców przepisy prawa zobowiązują do podjęcia działań w tym kierunku - mówi Marek Rabiega, naczelnik OKSZpNP w Szczecinie

Wojciech Cieślewicz był dziennikarzem "Głosu Wielkopolskiego" od grudnia 1981 roku. Do pobicia przez funkcjonariuszy ZOMO doszło 13 lutego 1982. Wówczas Cieślewicz wracał z manifestacji, która odbyła się pod pomnikiem Ofiar Poznańskiego Czerwca 1956. W czasie rozpędzania demonstracji przez ZOMO, dziennikarz uciekał w stronę MostuTeatralnego, a w rejonie przystanku tramwajowego został zatrzymany i skatowany. 23 lutego 1982 roku Prokuratura Wojsk Lotniczych w Poznaniu wszczęła śledztwo ws. jego śmierci, 15 czerwca 1982 roku zostało umorzone „wobec niewykrycia sprawców”. Dziś wiemy, że było to celowe działanie.

- W sprawie pobicia za skutkiem śmiertelnym Wojciecha Cieślewicza ustalenia w sposób niewątpliwy wskazują, iż jego sprawcami byli funkcjonariusze ZOMO w Poznaniu. To duży, choć ograniczony krąg osób. Są bezpośredni świadkowie tego zdarzenia - informuje prokurator Rabiega. - Analiza materiałów sprawy i przeprowadzone czynności sprawdzające wykazały, iż postępowanie w latach 80-tych przeprowadzono nierzetelnie, zaś KWMO w Poznaniu oddziaływało w kierunku ograniczenia zakresu czynności, jakości ich wykonania i zatajało posiadane dokumenty. Doprowadziło to do sytuacji, w której nie przesłuchano wszystkich osób mogących posiadać wiedzę o zdarzeniu, w tym bezpośrednich świadków zdarzenia oraz nie zabezpieczono dokumentów, mogących rzucać światło na tę zbrodnię. Niestety nieprawidłowości te nie zostały w pełni usunięte w latach 90-tych. Stąd zaszła konieczność sprawdzenia jaką wiedzę posiadają nieprzesłuchani dotychczas świadkowie oraz przeprowadzić rzetelne kwerendy i poszukiwania dokumentacji, które uprzednio nie zostały przeprowadzone. Za konieczne uznano także ponowne przesłuchanie niektórych ze świadków, celem podjęcia próby wyjaśnienia występujących sprzeczności.