Pani Stefania Wojciechowska z Gostynia świętowała 100. urodziny [ZDJĘCIA]

Pani Stefania zasiadła na szczycie stołu, przy niej rodzina, z jej najmłodszą przedstawicielką, zaledwie 3-tygodniową prawnuczką, maleńką Blanką. Do składania życzeń ustawiła się długa kolejka, a w niej m.in. szczeciński poseł PiS Leszek Dobrzyński, starosta kamieński Józef Malec, wójt gminy Świerzno Radosław Drozdowicz, sołtys Magdalena Ligenza, gminni radni, strażacy OSP.

Gdy emocje nieco opadły, jubilatka podzieliła się z nami garścią wspomnień. Przyjechała po wojnie na tzw. Ziemie Odzyskane z mężem Stanisławem, który zmarł 20 lat temu. Przyjechali tu z Częstochowy. Zamieszkali najpierw w sąsiednim Pobierowie, by ostatecznie osiąść właśnie w wiosce Gostyń. Doczekali się ośmiorga dzieci: - Siedmiu chłopaków i mnie, najmłodszej – wtrąciła z uśmiechem Grażyna Mendocha, która mieszka z panią Stefanią do dziś i z oddaniem opiekuje się 100–latką.

Oczywiście z naszej strony nie mogło nie paść kluczowe pytanie o przepis na osiągnięcie tak sędziwego wieku i to w tak dobrej formie. Pani Stefania uśmiechnęła się lekko, prostując, że jednak już trochę niedomaga: - Tak naprawdę, to całe życie pracowałam – westchnęła. - Od małego dzieciaka. Musiałam pilnować rodzeństwa, gdy rodzice szli do roboty. Potem gdy mąż pracował w PGR-ze, pilnowałam już naszych dzieci, no i razem pracowaliśmy u siebie, na naszej ziemi.

Zapytaliśmy więc o dietę. Może zero cukru? Może żadnej kawy? - Nic z tego – zaśmiała się córka. - Mamo, ty lubisz i jesz właściwie wszystko, prawda? - pani Stefania pokiwała głową. - I słodycze, i kawę. O! Gdybym miała przygotować mamie potrawę, którą naprawdę bardzo lubi, ugotowałabym ogórkową! Bo teraz tak myślę, że mama najbardziej lubi to, co kwaśne.

Jak spędza dzień pani Stefania? Usłyszeliśmy, że jest bardzo bogobojna, dużo się modli. Ale też lubi telewizję.

Poseł Dobrzyński miał swoje przemyślenia: - Jako skromny 56 – latek patrzę na panią Stefanię z zazdrością – przyznał nam. - A jednocześnie myślę sobie: sto lat temu, 1923 rok, jakże przez ten czas się zmienił świat! Ile wydarzeń, także dramatycznych, jak wszystko wokół się zmieniło. I jak tu samemu dożyć tej setki? Pani Stefanii życzę żeby cieszyła się dobrym zdrowiem, ale też żeby wokół siebie spotykała dobrych ludzi.

Wójt Radosław Drozdowicz, jeszcze przed rozpoczęciem czwartkowej uroczystości rozmowę z nami zaczął od tego, że do organizacji dużej imprezy, która uhonoruje Stefanię Wojciechowską, zmobilizowali społeczność, członkowie miejscowego terenowego koła Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów w Gostyniu, z przewodniczącą Lucyną Karanik na czele.

- Setna rocznica to coś wspaniałego – powiedział wójt, zaledwie 36 – latek. - Dla mnie, jako przedstawiciela młodszego pokolenia, to wydarzenie, to piękny przykład tego co łączy. Ale też ogromna inspiracja. Odkąd jestem wójtem, to już bodaj trzeci tak piękny jubileusz. Cieszę się, że nasi mieszkańcy żyją długo i wierzę, że jeszcze wiele tak pięknych jubileuszy przed nami.

Lucyna Karanik, sama zacny rocznik 1936, oznajmiła rzeczowo, że w kole któremu przewodniczy, celebruje się urodziny członków, od 70-tki, co pięć kolejnych lat.

- A teraz spotkał nas taki zaszczyt, że Stefania, która jest z nami od początku założenia koła, dziś właśnie kończy 100lat. Jest bardzo miła serdeczna. Pomagała, pracowała. Jest też bardzo dobra matką. Wychowała tyle dzieci i pracowała ciężko w polu. Ale z nami, swoimi koleżankami i kolegami jest do tej pory.