Masturbacja - temat bardzo wstydliwy

Dziewięćdziesiąt pięć procent mężczyzn i siedemdziesiąt pięć procent kobiet masturbuje się w jakimś okresie życia. Ponad siedemdziesiąt procent dorosłych mężczyzn i ponad połowa kobiet twierdzi, że uprawiała masturbację w ciągu ostatniego miesiąca. To jest zjawisko powszechne. Jego częstość zależy jednak od wielu czynników.

Młodzi mężczyźni i nastolatki masturbują się częściej niż starsi ludzie i osoby, posiadające stałych partnerów seksualnych (choć istnieją również doniesienia o tym, że ludzie posiadający partnerów częściej się masturbują niż osoby od dawna samotne. Nie jest to jednak potwierdzone). Częstotliwość onanizmu zależy także od temperamentu. Wszystko to sprawia, że bardzo trudno jest powiedzieć, jak częste masturbowanie się jest normalne. Przyjmuje się, że zaczyna to być patologia, jeśli przeszkadza w codziennym funkcjonowaniu (np. nie pozwala wykonywać obowiązków, uczyć się, ani myśleć o niczym innym) lub wypiera dojrzalsze formy zaspokojenia - z partnerem/partnerką (jeśli oczywiści partnera się już posiada i można z nim regularnie współżyć).

Masturbacja nie wywołuje żadnych szkód fizycznych, tak jak dawniej sądzono, nie powoduje też chorób psychicznych, czego dawniej ludzie byli niemal pewni. Faktycznie przy obecnym stanie wiedzy dorosłym ludziom czasem zalecana jest masturbacja, która ma być lekarstwem na oziębłość płciową, niezdolność przeżywania orgazmu itp. Niektórzy twierdzą nawet, że masturbacja nastolatków temu właśnie służy - poznaniu swojego ciała, nauczeniu się przeżywania orgazmu i z tego punktu widzenia jest czymś dobrym.

Boisz się, że popadasz w nałóg. Mnie się wydaje, że przeżywasz poczucie winy i ono Cię męczy. W naszej kulturze jako cnotę traktuje się bowiem wstrzemięźliwość i zdolność kontrolowania swoich impulsów seksualnych (a także agresywnych). Uleganie popędom jest traktowane jako niedojrzałość. W wieku nastolatka trudno jednak spodziewać się dojrzałych zachowań erotycznych, dlatego, że dojrzały seksualizm dopiero zaczyna się rozwijać.