Jest fajna, ładna i uśmiechnięta. Jak nas widzą dzieci, czyli kilka słów o mamach z okazji Dnia Matki

Jednak jest jedno pytanie na które nie potrafię do końca prawidłowo odpowiedzieć - jak widzą mnie moje dzieci? Intrygujące jest to, co siedzi w małych główkach moich pociech. Szczególnie, iż chodzi o moją osobę... W rozwiązaniu tej zagadki pomogły mi same dzieci.

Najpierw Franio, później Antoś...

Zacznijmy od Frania, jego mama Sylwia ma czarne włosy i śmieszny uśmiech. Kurtkę lubi ubierać. Gotować lubi zupy i potem je jeść. Franek lubi z nią ciasto robić. Mama w domu pije kawę. Chłopczyk podkreśla, że kocha mamusię bo ją kocha. Proste.

Natomiast mama Antosia, Agnieszka ma brązowe włosy i uszy też ma. Gotuje w domku i daje ciasteczka, ale już teraz nie ma ciasteczek. Lubi jeść ryż i on też lubi. Mama lubi ubierać sukienkę. Podkreśla: „Kocham ją, bo jestem jej syneczkiem”. Za to Józio mówi, że mama Marta jest duża i ma czarne włosy. Koszulkę, spodnie i buty i rękawiczki lubi ubierać. Lubi jeść mleko krowie. Tylko coś dla niego lubi gotować. Puszczać filmiki lubi. W pracy zarabia pieniążki, żeby coś potem kupić. Józio kocha mamusię za te filmiki. Życzy jej zdrówka i słoneczka.

Mama Łukasza - Sylwia ma czarne włosy, a oczy szare. Sukienkę lubi ubierać. Kanapki lubi jeść. Ubierać syna lubi. W pracy sprzedaje leki. Mówi: „Kocham mamusię, bo ona też mnie kocha”. A czego jej życzy? Życzę jej pieniążków i kasy i wafelka.

Mama Magda, jak mówi jest syn Matteo, ma włosy brązowe i oczy też. Sukienki lubi ubierać, makaron lubi gotować. Bawić się lubi. W pracy pracuje. Fajna w ogóle jest. A kocha mamusię za dobre rzeczy.

Mama Szymona, Dagmara ma takie kręcone włosy, a oczka ma takie normalne. Różne rzeczy lubi ubierać i nawet sukienki lubi. Jeść lubi kalafior, brokuł, ziemniaki, ogórka i paprykę. Lubi mówić do synka i do taty „pobaw się ze mną”.

No i jak tu się nie wzruszyć?

Idąc dalej, czteroletnia Nela opowiada, że jej mama Gosia ma taką jak ona buzię i zielone oczka. Lubi gotować zupę i wszystko lubi gotować. Lubi sprzątać i lubi pilnować zabawek. Ubiera dzieci i siebie. Kurtkę, buty, czapkę i szalik najbardziej. W pracy to tylko pracuje. Nela wychodzi z nią na plac zabaw. Zupę lubi jeść, ale nawet wszystko lubi jeść. Kocha mamusię, bo ją lubi. Na Dzień Mamy życzy jej słoneczka i ładnych dni i bransoletki.

Mama Ninki, Ewelina, włosy ma brązowe i długie, a oczy nie wie jakie ma. Sukienki lubi ubierać. Krewetki lubi jeść. Dziewczynka lubi z mamą ziemniaki robić. W pracy pracuje, ale nie wiadomo co tam robi. Kocha mamusię, bo jest miła. Z okazji jej dnia życzy jej słońca i zdrówka.

Marysia mówi o swojej mamie Paulinie, że nie jest wysoka, ani niska taka w sam raz. Lubi jeść mięsko. Z żyrafą lubi piżamkę ubierać i sukienkę też. Obiad z warzywami lubi robić. Kocham mamusię z całego serduszka. Życzę jej pieniążków i słoneczka - mówi Marysia.

Kilka słów o samym święcie

Zaczęło się od otaczania kultem matek-bogini w starożytnej Grecji i w Rzymie. W Grecji było obchodzone wiosną jako święto Matki Natury, gdzie składano dary bogini Rei, będącej matką wszechświata oraz wszystkich bóstw. W Rzymie obchodzone Święta Matki nazywano Hilariami. Były to dni kultu bogini Cybele, frygijskiej bogini płodności, urodzaju, wiosny i miast obronnych, strażniczki zmarłych. Dodatkowo źródeł święta można dopatrywać się w starożytnym Egipcie. Czczono tam boginię Izydę będącą ucieleśnieniem doskonałej matki i żony. Po przyjęciu chrześcijaństwa wyznawanie innych bóstw zostało zakazane.

Tradycja powróciła w Anglii XVII wieku i nazwano ją „niedziela u matki”. Co roku w czwartą niedzielę postu odprawiano modlitwy w najbliższych świątyniach, katedrach. Co ciekawe, był to wolny dzień od pracy. Oddawało się cześć nie tylko mamie-rodzicielce, a może przede wszystkim właśnie Matce Boskiej. Młodzież, która wysyłana była na służbę do innych państw, dostawała przepustki i mogła odwiedzić własną parafię jak również spotkać się na chwilę z własnymi matkami. Ta tradycja zniknęła podczas rewolucji przemysłowej w XIX wieku, ale po drugiej wojnie światowej na nowo Dzień Matki pojawił się w kalendarzach. W zamian darczyńcy mogli liczyć na błogosławieństwo i dobre słowa.

Mama! Od 1914 roku

Dochodząc do naszego kraju, w Polsce pierwszy raz świętowano Dzień Mamy w 1914 roku w Krakowie. W Generalnym Gubernatorstwie, podczas okupacji świętowano w całej III Rzeszy. Obecnie, jak wiadomo, Dzień Matki przypada co roku 26 maja, jak w żadnym innym państwie.

Inaczej niż w USA, gdzie w XIX wieku, nauczycielka Ann Maria Reeves Jarvis ogłosiła Dni Matczynej Pracy, zaś od 1872 roku Dzień Matek dla Pokoju promowała Julia Ward Howe. Córka pierwszej ze wspomnianych kobiet w 1905 roku ustanowiła Dzień Matki. A 9 lat później Kongres Stanów Zjednoczonych uznał drugą niedzielę maja jako narodowe święto Dnia Matki.
Co ciekawe w niektórych krajach, takich jak Słowenia, Rosja, Białoruś, Bułgaria, Macedonia, Armenia i Wietnam, Dzień Matki łączony jest z Dniem Kobiet.

We Francji Dzień Matki wprowadził Napoleon. Od 1950 roku oficjalnie świętuje się w ostatnią niedzielę maja. W Australii i Kanadzie Dzień Matki przypada na drugą niedzielę maja. Kwiatem utożsamianym z tym świętem jest goździk, który przypina się do ubrań.

Hindusi w Indiach obchodzą Dzień Matki w październiku. To u nich huczne święto Durga Puja ku czci bogini matki Durga. Hinduskie mamy mają swoje święto od ponad 10 lat i tego dnia dostają kwiaty oraz zaproszenie do restauracji. Wszystko po to by choć raz w roku zdjąć z nich kilka obowiązków.

Co kraj to obyczaj. Jednak najważniejsze jest to, aby szanować, kochać i pamiętać o swojej mamie. A czego można życzyć mamusiom? Cytując przedszkolaki: Słoneczka, uśmiechu, zdrówka i żeby wciąż były takie fajne!