Jak i co tańczyć na studniówce 2022? Podpowiadamy!

Tradycyjnym tańcem, który rozpoczyna bal studniówkowy, jest polonez. Dlaczego? Niegdyś na dworach królów polskich polonez stanowił element ceremoniału dworskiego, będąc paradą szlachty przed monarchą. Polonez był tańczony na rozpoczęcie balów. Wówczas w pierwszej parze szedł władca, gospodarz lub inna ważna osoba. Właśnie dlatego również teraz taniec ten inauguruje niektóre imprezy dla podkreślenia ich uroczystego charakteru. Na studniówce w rolę gospodarzy najczęściej wcielają się dyrektorzy, którzy prowadzą maturzystów.

Nazwa "polonez" prawdopodobnie pojawiła się w latach trzydziestych XVIII wieku, jako spolszczenie francuskiego polonaise – czyli "polski" (związany z Polską), w domyśle oznaczającego polski taniec. W różnych regionach kraju polonez miał swoje własne nazwy, m.in. chodzony, pieszy, łażony czy powolny.

Poloneza tańczy się spokojnie i płynnie. Krok jest posuwisty - pierwszy wykonywany jest przez tancerzy na lekko ugiętej nodze, przy jednoczesnym wysunięciu drugiej do przodu. Dwa kolejne są krótsze, a po nich wykonuje się ponownie wydłużony, tym razem zmieniając nogę uginaną i wysuwaną do przodu. Ważne jest, aby każdy krok był stawiany od palców. Stawanie najpierw na pięcie nie jest poprawne i nie pasuje do dostojeństwa, z jakim powinien być tańczony polonez.

Ręce partnerów są praktycznie złączone przez cały czas. Podstawowym chwytem jest trzymanie się za wyciągnięte do przodu ręce - prawej partnera i lewej partnerki. Ręce lekko opadają w dół. Dłoń partnerki jest lekko podtrzymywana przez partnera.

Potem można przejść do bardziej nowoczesnych tańców. Zawsze warto się trzymać zasad dobrego wychowania. W sytuacji, gdy ktoś poprosi do tańca czyjąś partnerkę, wypada poprosić osobę towarzyszącą tego kogoś. Dżentelmen nie powinien pozostawić kobiety siedzącej przy stole samotnie.

W dobrym guście jest poproszenie do tańca wszystkich nauczycielek, dzięki czemu żadna z nich nie poczuje się pominięta. Po zakończeniu tańca odprowadzić nauczycielkę do stolika i podziękować za taniec.