W czasie przebudowy dworca doszło do odkrycia.
- Do tej pory jedynym odkryciem odnotowanym na dworcu Szczecin Główny jest zabytkowy strop z XIX wieku (w jednym z pomieszczeń budynku głównego). Sprawa ta została już zgłoszona do Miejskiego Konserwatora Zabytków - mówi Aleksandra Dąbek z biura prasowego PKP.
- Strop został zdemontowany (pod nadzorem konserwatora) i zabezpieczony. Decyzję dotyczącą jego dalszych losów podejmie konserwator zabytków.
Przypomnijmy, że dworzec główny zbudowano w latach 1842 - 1843, jako kończący linię Berlin - Szczecin. Władze wojskowe były początkowe niechętne lokalizacji dworca w tym miejscu. Wojskowi byli zdania, że ze względu na bliskość fortyfikacji mógł on wpłynąć negatywnie na zdolności obronne twierdzy. Dlatego też pierwszy dworzec był dość niewielki, wciśnięty między brzeg Odry a umocnienia.
Początkowo była to stacja końcowa, jednak już w 1848 roku wybudowano szlak łączący Szczecin z Poznaniem. Ranga dworca wzrosła, bo wówczas było to jedyne połączenie stolicy Niemiec z Poznaniem. Jednak układ torów był niewygodny. Pociągi przyjeżdżające z Berlina były najpierw wycofywane do tunelu. Potem dopiero kierowały się na nieistniejący już dziś most kolejowy i dalej do Poznania. Nie trwało to długo, bo rosnące potrzeby komunikacyjne spowodowały, że dwadzieścia lat później obiekt został powiększony.
Około 1870 roku zabudowania były bardzo zbliżone do obecnego kształtu, oczywiście pomijając detale architektoniczne. Wówczas też przebudowano układ komunikacyjny, dzięki któremu pociągi kierujące się do Stargardu nie musiały być wycofywane. Wówczas powstał dziewięćdziesięciometrowy pawilon z halami i poczekalniami, przechowalnią bagażu i kasami. Od tego czasu obiekt nie przeszedł większych zmian konstrukcyjnych. Jeszcze w latach 1925 - 1926 dobudowano budynek z lokalami handlowymi.
(fot. PKP SA)
Trwa przebudowa dworca wraz z infrastrukturą torowo-peronową, którą prowadzi konsorcjum firm: Winnicki oraz Maxto z Sochaczewa. Remont obejmuje przebudowę budynku dworca, wejścia do schronu z tunelu, wymianę nawierzchni na peronie 1. i 4., wymianę wiaty na peronie 4. oraz budowę nowej kładki z ulicy Owocowej. To wszystko ma być gotowe do końca października tego roku.
Część prac, stanowiąca około 15 procent wartości zamówienia i zakresu projektu, została przesunięta na nową perspektywę finansową. To przebudowa peronu 2 i 3, wiaty nad peronami 1, 2, 3 oraz remont starej kładki.
Co do tej pory udało się zrobić?
- Pracami wyburzeniowymi objęto budynek pomiędzy dawną siedzibą poczty a dworcem oraz część dotychczasowego budynku dworca od strony dawnej poczty - mówi Paulina Jankowska z biura prasowego PKP.
Usunięto dobudówki i przybudowy z okresu po 1945 roku. Jak nas zapewniono, termin zakończenia modernizacji, czyli jesień tego roku, jest realny.
- Wszystkie strony zaangażowane w realizację inwestycji dokładają starań, aby termin ten został dotrzymany - mówi przedstawicielka PKP.
Przeglądając wizualizację nowego dworca można zauważyć jedną ciekawostkę. Tuż przy nowym gmachu stoi niewielki budynek z czerwonej cegły.
To stara poczta. Spytaliśmy, co tam będzie?
- Ostateczne przeznaczenie nie zostało jeszcze ustalone - wyjaśniła Paulina Jankowska. Wiadomo, że wygląd ma nawiązać do tego z XIX wieku.
Ślad z XIX wieku
W czasie przebudowy dworca doszło też do odkrycia.
- Do tej pory jedynym odkryciem odnotowanym na dworcu Szczecin Główny jest zabytkowy strop z XIX wieku (w jednym z pomieszczeń budynku głównego). Sprawa ta została już zgłoszona do Miejskiego Konserwatora Zabytków - mówi Aleksandra Dąbek z biura prasowego PKP. - Strop został zdemontowany (pod nadzorem konserwatora) i zabezpieczony. Decyzję dotyczącą jego dalszych losów podejmie konserwator zabytków. Przypomnijmy, że dworzec główny zbudowano w latach 1842 - 1843, jako kończący linię Berlin - Szczecin. Władze wojskowe były początkowe niechętne lokalizacji dworca w tym miejscu. Wojskowi byli zdania, że ze względu na bliskość fortyfikacji mógł on wpłynąć negatywnie na zdolności obronne twierdzy. Dlatego też pierwszy dworzec był dość niewielki, wciśnięty między brzeg Odry a umocnienia. Początkowo była to stacja końcowa, jednak już w 1848 roku wybudowano szlak łączący Szczecin z Poznaniem. Ranga dworca wzrosła, bo wówczas było to jedyne połączenie stolicy Niemiec z Poznaniem. Jednak układ torów był niewygodny. Pociągi przyjeżdżające z Berlina były najpierw wycofywane do tunelu. Potem dopiero kierowały się na nieistniejący już dziś most kolejowy i dalej do Poznania. Nie trwało to długo, bo rosnące potrzeby komunikacyjne spowodowały, że dwadzieścia lat później obiekt został powiększony. Około 1870 roku zabudowania były bardzo zbliżone do obecnego kształtu, oczywiście pomijając detale architektoniczne. Wówczas też przebudowano układ komunikacyjny, dzięki któremu pociągi kierujące się do Stargardu nie musiały być wycofywane. Wówczas powstał dziewięćdziesięciometrowy pawilon z halami i poczekalniami, przechowalnią bagażu i kasami. Od tego czasu obiekt nie przeszedł większych zmian konstrukcyjnych. Jeszcze w latach 1925 - 1926 dobudowano budynek z lokalami handlowymi.
Przenosiny dworca
Część prac, stanowiąca około 15 procent wartości zamówienia i zakresu projektu, została przesunięta na nową perspektywę finansową. To przebudowa peronu 2 i 3, wiaty nad peronami 1, 2, 3 oraz remont starej kładki.
Co do tej pory udało się zrobić?
- Pracami wyburzeniowymi objęto budynek pomiędzy dawną siedzibą poczty a dworcem oraz część dotychczasowego budynku dworca od strony dawnej poczty - mówi Paulina Jankowska z biura prasowego PKP.
Usunięto dobudówki i przybudowy z okresu po 1945 roku. Jak nas zapewniono, termin zakończenia modernizacji, czyli jesień tego roku, jest realny.
- Wszystkie strony zaangażowane w realizację inwestycji dokładają starań, aby termin ten został dotrzymany - mówi przedstawicielka PKP.
Przeglądając wizualizację nowego dworca można zauważyć jedną ciekawostkę. Tuż przy nowym gmachu stoi niewielki budynek z czerwonej cegły.
To stara poczta. Spytaliśmy, co tam będzie?
- Ostateczne przeznaczenie nie zostało jeszcze ustalone - wyjaśniła Paulina Jankowska. Wiadomo, że wygląd ma nawiązać do tego z XIX wieku.
Były koncepcje przeniesienia dworca w inny rejon miasta. Nowy dworzec miał powstać w rejonie ulicy Narutowicza. Stacja ciągnęłaby się od ul. Dąbrowskiego prawie do skrzyżowania Sikorskiego z Bohaterów Warszawy. Plany pozostały jednak tylko na papierze, bo przeszkodził ogólnoświatowy kryzys z końca lat dwudziestych XX wieku. Chociaż udało się je częściowo zrealizować, powstała nowa łącznica dla ruchu towarowego, która wiedzie przez Pomorzany. Dzięki temu mamy pierścień komunikacyjny. W polskim Szczecinie także rozważano przebudowę dworca. W połowie lat siedemdziesiątych pojawił się projekt poprzecznego dworca. Perony miały znaleźć się pod płytą, na której powstałoby centrum komunikacyjne: łączące transport kolejowy i autobusowy, wraz z całą infrastrukturą. Ale ponownie na przeszkodzie zamierzeń stanął kryzys. Natomiast częściowo udało się zrealizować koncepcję stacji postojowej. Z centrum miasta przeniesiono ją na Międzyodrze w rejon Portu Centralnego.
Czekamy na centrum przesiadkowe
W planach jest budowa nowoczesnego centrum przesiadkowego, tzw. Dworca Górnego przy ulicach Owocowej i Korzeniowskiego, w sąsiedztwie dzisiejszego dworca PKS. To część realizowana ma być przez Szczecin, który wyda na inwestycję około 30 mln zł. Projekt zakłada budowę zadaszonego, zintegrowanego dworca, połączonego kładką prowadzącą bezpośrednio do zmodernizowanych peronów i budynku dworca PKP. Zadanie znalazło się na liście zadań w Strategii Zintegrowanych Inwestycji Terytorialnych dla Województwa Zachodniopomorskiego.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
