Cukrzyca - jedna choroba, różne typy

Cukzyca typu 1 - jest chorobą polegającą na utracie przez trzustkę zdolności do wydzielania insuliny. To hormon regulujący przemianę węglowodanów w organizmie.

Choroba wymaga od początku leczenia insuliną syntetyczną. Początkowe objawy to wzmożone pragnienie, częste oddawanie moczu, chudnięcie, osłabienie, utrata ciężaru ciała, ropne zmiany skórne.

Cukrzyca typu 2 - stanowi zdecydowaną większość przypadków cukrzycy. Jest chorobą, która w początkowym okresie powoduje utratę zdolności do wywierania przez krążącą insulinę efektu obniżającego poziom cukru (glukozy) we krwi. Zjawisko to określamy mianem insulinoodporności.

Choroba może być początkowo leczona dietą, wysiłkiem fizycznym i lekami doustnymi. Po kilku latach dochodzi jednak do utraty zdolności wytwarzania insuliny przez trzustkę. Pacjent musi wówczas również poddać się insulinoterapii.

Cukrzyca ciężarnych - rozwija się u 3-5 proc. przyszłych mam. Taką diagnozę częściej słyszą panie, które zachodzą w ciążę po trzydziestym roku życia.

Czujne powinny być jednak także młodsze kobiety, bo nieprawidłowa tolerancja glukozy pojawia się również u dwudziestolatek. Ten typ cukrzycy po porodzie najczęściej ustępuje. Należy jednak sprawdzać, czy tak się rzeczywiście stało.

W trakcie ciąży, rutynowo, przeprowadza się następujące badania, które pozwalają wykryć chorobę:
W trakcie pierwszej wizyty lekarz zleca kobiecie badanie poziomu glukozy (cukru) we krwi. Próbkę pobiera się na czczo!

Jeżeli wynik jest nieprawidłowy, wykonuje się krzywą cukrową. Natomiast jeżeli wszystko jest w porządku, dalsza diagnostyka odbywa się dopiero pomiędzy 24 a 28 tygodniem ciąży. To okres, kiedy mogą nasilić się zaburzenia metaboliczne.

Pacjentka, mając za sobą półmetek ciąży, wykonuje test obciążenia glukozą. Na czczo wypija się glukozę w odpowiedniej ilości zmieszaną z wodą, a następnie ocenia się poziom cukru we krwi po godzinie, czasem dwóch. W trakcie oczekiwania na pobranie krwi pacjentka powinna odpoczywać. Jeśli wynik jest w normie, kobieta może być spokojna. Jeżeli nie - trafi dodatkowo pod opiekę diabetologa.