Bolesna podróż

- Nie boimy się trudów podróży, to przecież wszystko dla Niego - mówili uczestnicy wyjazdu na pogrzeb Jana Pawła II w Rzymie. Wczoraj spod Sanktuarium Pani Fatimskiej Słonecznej Królowej w Szczecinie wyjechało blisko sto osób.

Zainteresowanie udziałem w pożegnaniu Ojca Świętego przeszło najśmielsze oczekiwania. W ciągu kilku godzin wypełniły się listy w biurze parafialnym. Na podróż zdecydowali się i starsi, i młodzi.

Także spoza parafii. Wczoraj odjechały dwa pełne autobusy. - Były również osoby, które odeszły z kwitkiem - wyjaśniał ks. Ireneusz Pastryk, proboszcz parafii pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Szczecinie. - Zabrakło miejsc, odesłaliśmy ich do biura podróży. Prawdopodobnie odjedzie jeszcze jeden autokar.

Chętni są, nie wiem czy znajdzie się odpowiednia obsługa.

Pielgrzymi zaczęli gromadzić się już przed godz. 13. Jednym z pierwszych był Marek Kokoszyński.

- Jestem lektorem w tutejszej parafii - mówił pielgrzym. - Bardzo przeżyłem śmierć papieża, a chcę pożegnać człowieka, z którym nie mogłem spotkać się osobiście.

Wzruszenia przed podróżą nie mogła ukryć Anna Kędziora z Gryfic. Śmierć Jana Pawła II była dla niej bolesnym doświadczeniem, które pozostanie na całe życie. W 2003 roku miała okazję poznać Ojca Świętego podczas pielgrzymki do Rzymu. Wyjazd utkwił jej szczególnie w pamięci. To wówczas doszło do przekazania pracy magisterskiej pani Anny.

- Pisałam o "Wartości cierpienia według nauczania Jana Pawła II'' - mówi mieszkanka Gryfic. - To był zaszczyt, gdy Ojciec Święty otrzymał mój egzemplarz.

Jak przyznaje śmierć naszego rodaka, wywarła wpływ na podjęcie postanowienia.

- Był wielką osobistością, dzięki niemu uzmysłowiłam sobie, że trzeba pomagać chorym - mówiła ze łzami w oczach. - Postanowiłam, że zawsze będę niosła pomoc innym, szczególnie samotnym.

Beata Czaja i Edyta Szumska decyzję o wyjeździe podjęły spontanicznie. W ciągu trzech godzin. Obie jadą w imieniu pracowników szpitala wojskowego ze Szczecina. Obie już spotkały papieża: w 1991 roku podczas Światowych Dni Młodzieży w Częstochowie oraz w 1999 roku w Sandomierzu.

- Pokładamy ufność - dodaje Edyta Szumska. - Wiemy, że Jan Paweł II będzie nad nami czuwał. Bardzo go kochałyśmy, a nasze serca są w żałobie. Nie obawiamy się, że coś pójdzie nie tak.

Odjazd autobusów nastąpił o godzinie 14. Odjeżdżającym towarzyszyli krewni i znajomi, którzy pomagali przy bagażach, a przede wszystkim ze wzruszeniem żegnali bliskich. Pielgrzymi nie myśleli co prawda o wygodach, ale wśród ekwipunku dało się również zauważyć składane krzesła.

- To na wszelki wypadek, może ktoś zasłabnie - mówił jeden z uczestników wyjazdu.

Powrót z Rzymu zaplanowano w niedzielę.